νιώθω πως καταλαβαίνει.
πως εκπέμπω απέχθεια.
πως θα γυρίσει και θα μου πει
«γιατί με νιώθεις έτσι?».
κι εγώ θα κρύψω τη φρίκη μου καλά -από φόβο-,
και θα απαντήσω κάτι σαν «όχι,εγώ..»
μα σιχαίνομαι να φοβάμαι.
θα άνοιγα ακόμη και μια τρύπα πάνω μου για να φύγει ο φόβος,
να πέσει κάτω και να κάνει θόρυβο.
σε σιχαίνομαι γιατί..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου