σκέφτομαι και λυπάμαι.

λυπάμαι
λυπάμαι
σκέφτομαι και
λυπάμαι.

πότε θα σωθούμε
και
πότε θα σωθώ;

λυπάμαι λυπάμαι λυπάμαι
και φοβάμαι.
θα το γράψω μια μόνο φορα
γιατί λυπάμαι να το βλέπω.

θα θελα,
τόσα πολλά.
και τόσο λίγα.
θα ήθελα
μια θάλασσα
ζεστό νερό,
κι όλες
τις σκέψεις μου
στον πάτο.
θα ήθελα εσένα στην άλλη
μεριά της θάλασσας μου.
θα ήθελα εσένα για θάλασσα μου,
ίσως.

σκέφτομαι σκέφτομαι
σκέφτομαι
και λυπάμαι.

αλλά
ξέρω,
αλήθεια το ξέρω,
πως
οι αλήθειες μας
αγαπιούνται.
και όλα
ανακουφίζονται.