αναγνώστες

 οι παλιοί μου αναγνώστες 
(είχα όντως κάποιους)

σταμάτησαν να γράφουν τώρα 4-5 χρόνια

και να διαβάζουν μάλλον

μπήκαν στο δημόσιο και ησύχασαν

δουλεύουν 10 ώρες και κοιμούνται από νωρίς

ντρέπονται για τα μελοδραματικά που έγραφαν νεότεροι

οι παλιοί μου αναγνώστες

και όσοι δεν μου έκαναν την τιμή

να με διαβάζουν

όσους ζήλευα για την ευστροφία 

και το λόγο τους

εξαφάνισαν αυτό το διαδικτυακό τους αποτύπωμα

που ήταν τόσο ιν κάπου πριν δέκα χρόνια

δέκα χρόνια

κι άλλα δέκα

και είναι απίστευτο

που δεν γράφω πιά

ή

που γράφω τώρα

οι παλιοί μου αναγνώστες

άραγε

με σκέφτονται καμιά φορα😊

ο πόνος

καμιά φορά πονάμε

με ρίψεις πολύ πραγματικές

στο στήθος και στα χέρια

στα πλευρά και εκεί γύρω

ο πόνος είναι μία αίσθηση πολύ 

π ρ α γ μ α τ ι κ ή 

α ί σ θ η σ η

και κάπως

πώς το περιγράφεις αυτό

s

πολύ σύντομα

για τα τραγούδια που παίζουν συνέχεια

με στίχους στη γλώσσα μας στα μέτρα μας

στα χέρια μας καμιά φορά

ξέρω κι εγώ

όλο πέφτουμε μαζί τους

είπα πολύ σύντομα

για να μη μείνουμε στα πρόχειρα πάλι

και ξανά

γράφω να ζω

γράφω την άνοιξη,

λέει

λέω κι εγώ

δρόμοι

στα προσχέδια