31 Ιαν 2012

δ.μ.α.

δυσκολεύομαι να κοιμηθώ,στο κεφάλι μου γυρίζουν ακατανόητα πράγματα.
όταν τα καταφέρνω βλέπω περίεργα όνειρα και ξυπνάω με έναν ανεξήγητο πόνο στα χέρια.

από την άλλη είσαι εσύ,που φοβάμαι να γράψω για σένα..(:
κι όλο μου λένε να μην πιστεύω σε κανέναν..!δεν παίζει να έχω ακούσει κάτι πιο λάθος.

Ξέρω γιατί τα πράγματα γίνονται έτσι,και χαίρομαι τόσο,ακόμη κι αν πονέσω λίγο τώρα.δεν πειράζει,ας μην κοιμάμαι,σηκώνομαι το βράδυ και περπατάω χωρίς παπούτσια στο κρύο πάτωμα,σκέφτομαι λίγο εσένα,με την ψευδαίσθηση της ελεύθεριας της σκέψης,γυρίζω στο κρεβάτι και ύστερα, σχεδόν κοιμησμένη ακούω τη διπλανή που κλειδώνει την πόρτα της..Σηκώνομαι ύστερα νωρίς για να απασχολήσω τον εαυτό μου,και κάνω πράγματα κυρίως για να κουραστώ..αλλά μ' αρέσει,ειδικά το πρωινό λεωφορίο που δεν έχει κόσμο..

Γιατί είναι ωραίο να ξεδένεις τον εαυτό σου,κι εγώ άργησα πολύ να το μάθω.

30 Ιαν 2012

27 Ιαν 2012

sunshine(!)

τώρα θα ήθελα να γράψω 
κάτι όμορφο
και γεμάτο 
για σένα.
κάτι από λέξεις,
λέξεις σε σωστή σειρά 
που βγάζουν νόημα.
ένα νόημα.
συγκεκριμένο.
που αρχίζει απο πάγ- 
και τελειώνει σε -ωσα.

26 Ιαν 2012

κάτι ακατανόητο

"έκλεισες την πόρτα.τώρα σ' αγαπάω και δεν ξέρω τι να πω.σε βάζω πάνω απ' όλα,αλλά τώρα έφυγες.γιατί δεν σε αγαπάω αρκετά μάλλον,και γιατί δεν σου φώναξα να μείνεις.δεν το έκανα καθόλου,δεν μπορούσα να πω κάτι.αλλά τώρα έφυγες.κι έμειναν αυτοί.όλα είναι σκατά,και πως το κάνεις αυτό.αφού μόνο με σένα τα καταφέρνω.ακόμη κι αυτό μαζί θα μπορούσαμε,δεν έχεις δικαίωμα να φεύγεις τώρα.ναι,δεν μπορείς να το κάνεις."
θα πρέπει να διαλέξω,σκέφτομαι.αν θα πω αλήθεια ή ψέματα.η πρώτη σκέψη είναι πάντα ψέματα,η δεύτερη αλήθεια αλλά τελικά δεν ξέρω,ας πω οτι μου βγεί,αποφασίζω-εννοόντας μέσα μου ένα ψέμα,που αρχίζω να φτιάχνω.μετά το λέω,είναι ωραία φτιαγμένο και νιώθω περήφανη.χρειάστηκα αρκετό χρόνο στην αρχή -τώρα καθόλου- για να καταλάβω πως κάθε μου ψέμα κρύβει μια βαθιά αλήθεια.
όταν μιλάω,αποφασίζω το πιο ασφαλές,αλλά στο πρώτο μου λάθος άδειασα και τώρα έχω χώρο.και έτσι τώρα όταν αδειάζω το κεφάλι μου απ' όλα είναι πιο περίεργα.και νιώθω πολλά πράγματα που δεν τα ένιωθα παλιά,που δεν περιγράφονται,και δεν είναι κακά.ούτε καλά.


"η αγάπη μου 
με πιέζει στο στήθος 
και με πονάει στην αναπνοή.."
είπες.κι έφυγες.
κι εγώ σταμάτησα να σκέφτομαι
και από τότε δεν μπορώ ακόμα
να το ξεκολλήσω απ' το κεφάλι μου.
''εμείς δεν έχουμε κάτι,
για υπενθύμιση εννοώ..''
θα συμπλήρωνα..

25 Ιαν 2012

σταμάτα

να πριονίζεις το κεφάλι μου.
σταμάτα.

χτές είδα όνειρο ένα κορίτσι που έκλαιγε,
δεν το ξέρω καλά στην κανονική ζωή 
αλλά στο όνειρο με κρατούσε και με έσφιγγε
και δεν σταμάτησε να κλαίει όλο το βράδυ.

22 Ιαν 2012

πφ.

(δεν είναι πως μου είναι δύσκολο,
ούτε που θα μετανιώσω,
ίσως λίγος φόβος ή τύψεις
αλλά κυρίως είναι η συνθήκη μου
που με μπερδεύει)
θα μπορούσα να πω 
πως είναι ψέματα όλα,
αυταπάτη καλύτερα,
να μη σε δω,να μη σε θυμηθώ
να μου περάσει..

21 Ιαν 2012

για τίτλο

και τη στιγμή που πήγα να γράψω για σένα,μια φίλη απ' τα παλιά μου έστειλε αυτό
crave-Sarah Kane
(..)και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να γυρίσεις σπίτι εσύ,
και να τρελαίνομαι όταν αργείς,
και να ξαφνιάζομαι όταν γυρίζεις νωρίτερα,
και να σου χαρίζω ηλιοτρόπια,
και να πηγαίνω στο πάρτι σου 
και να χορεύω ώσπου να πέσω ξερός,
και να μαι δυστυχισμένος όταν έχω άδικο,
και να μαι ευτυχισμένος όταν με συγχωρείς,
και να χαζεύω τις φωτογραφίες σου,
και να παρακαλάω να σ' ήξερα μια ζωή.
και ν' ακούω τη φωνή σου στο αυτί μου,
και να νιώθω το δέρμα σου πάνω στο δέρμα μου,
και να τρομάζω όταν θυμώνεις,
και τόνα σου μάτι να κοκκινίζει και το άλλο γαλάζιο,
και να σ' αγκαλιάζω όταν σε πιάνει αγωνία,
και να σε κρατάω σφιχτά όταν πονάς,
και να σε θέλω όταν σε μυρίζω(..)

γιατί έτσι θα ήθελα,να στο πω
κάποτε,δεν βιάζομαι..
και μετά από καιρό να με ορίσεις αγάπη 
ή κάτι τέτοιο,αλλά μόνο μέσα σου.
εσύ φαίνεται να ξέρεις,
κι εγώ αν δεν φοβηθώ φαίνεται να μπορώ..
ο εαυτός μου με τρομάζει περισσότερο,
γιατί όταν δεν τον ελέγχω μπορεί να κάνει σημαντικά λάθη.
απ' την άλλη,όταν δεν τον ελέγχω μπορεί να κάνει ό,τι θέλει.
και γι' αυτό δεν θα μετανιώσω.
και ξέρω πως κατάλαβες.
κι όταν σ' αγαπήσω θα είναι επειδή μου πιάνεις το χέρι όταν δεν ξέρεις τι να πεις..

17 Ιαν 2012

to let myself go

I.εμένα μ' αρέσει αυτό που έχουμε εμείς (με στεναχώρησαν σήμερα) πάντως.. 
γιατί είναι κάτι,αλήθεια..

II.οι άνθρωποι χρειάζονται καιρό 
για να ξεκολλήσουν απ' το ένα μέρος 
(σε μυαλό και καρδία) 
μέσα μας και να πάνε στο άλλο,
χρειάζονται καιρό για να γίνουν κάτι, 
να έχουν δικό τους χρώμα,δικό τους εαυτό μας,κινήσεις,λέξεις
κι αν μέσα μου το χρειάζομαι,κρατιέμαι για να μη με πουλήσω έτσι..
έτσι άσχημα,βιαστικά και χωρίς λόγο.

γιατί..
δεν ξέρω,έχει κάτι ζεστό..

III.και ίσως το λάθος βρίσκεται στην καλύτερη εκδοχή των ανθρώπων
αλλά δεν με νοιάζει.
υπήρξαν στιγμές που μοιάζαμε
οπότε θα σε σχεδοναγαπώ μέχρι να σε μάθω..

IV.μου τη σπάει αυτό που κάνουν!
και που θα τα καταφέρουν στο τέλος.

16 Ιαν 2012

μην αφήσεις αυτό που σε τρώει να χορτάσει




εύθραυστη είναι η ζωή και όχι η αγάπηπερνάω το χέρι μου στα μαλλιά μου ασυναίσθητα.ρε μακάρι να καταλάβαινες.κι εσύ το ίδιο.το θέμα είναι οτι δεν με νοιάζει στ' αλήθεια,και σήμερα όταν παραπονιόμουν δεν το εννοούσα γιατί καλύτερα έτσι στην τελική (όμως χάρηκα με αυτό που είπαμε μετά,ξέρεις..)αντιθέτως:το σκέφτηκα ξανά και ξανά και αφού δεν κατέληξα κάπου,αποφάσισα.




-θα πέθαινα
-ναι,αλλά θα το περνούσαμε μαζί.
~να μετράς ελευθερία σε λάθη και αγάπη σε πράξεις~