21 Ιαν 2011

ασυναρτησίες

έχω γράψει τόσα πράγματα σήμερα αλλά τίποτα δεν είναι αυτό που θέλω να πω..!Προσπαθώ να ελευθερώσω το κεφάλι μου αλλά δεν τα καταφέρνω..
Δεν ξέρω τι με έχει πιάσει.
είμαι κουρασμένη αλλά δεν θέλω να κοιμηθώ.
Σκέφτομαι διάφορα
Σκέφτομαι οτι αν βρεθείς στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή μπορεί να γίνεις συνένοχος σε κάτι που δεν προκάλεσες και ούτε καν αποδέχεσαι.Απλά επειδή άκουσες ή κατάλαβες κάτι που δεν έπρεπε.Αν και κατά τη γνώμη μου είναι δύσκολο να καταλάβεις κάτι που δεν έπρεπε από μόνος σου.Εννοώ ότι συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις ο άλλος ή είναι απρόσεχτος ή νομίζει πως δεν βλέπεις.Οπως και να χει,εσύ μετά γίνεσαι συνένοχος και κατα κάποιον τρόπο τον καλύπτεις.Και αυτό είναι απαίσιο.
Σταματάω να το σκέφτομαι γιατί δεν καταλήγω πουθενά.
Νυστάζω
Το πρωί έχω μάθημα-πάλι δεν έχω διαβάσει!Κάθε βδομάδα λέω πως θα διαβάσω και ποτέ δεν βρίσκο χρόνο..πφ.
Πρέπει να σηκωθώ να φέρω το ξυπνητήρι..Χμ,θα σηκωθώ και μετά θα κοιμηθώ..


Καληνύχτα..

12 Ιαν 2011

Tearing me away from the quiet.

Στα όνειρα μου πιά
κρύβομαι.
Το κάνω κι ας ξέρω πως είναι μάταιο.
 Κάθε νύχτα σφίγγομαι
να μην αφήσω πίσω μου
κομμάτια όσο ψαχνω
μέρος.


Μα πάντα το πρωί 
με βρίσκουν.

Βιάζομαι να μαζέψω 
τον εαυτό μου από τις γωνίες
και παρακαλάω τα μάτια μου
να συνεργαστούν.


Κρατάω το σώμα μου γερά.
Βάζω όλη μου τη δύναμη
για να ελευθερωθω απο
την πίεση στα πόδια μου.

Τα μέλη μου μουδιάζουν.
Δεν σε αφήνω.
Παίρνω μια βαθιά ανάσα
και σε σφίγγω
τη στιγμή που σε σκίζουν στη μέση


Η δύναμη μου φτάνει
μόνο για το μισό.


Αύριο ίσως τα καταφέρω
να σε κρατήσω ολόκληρο
εαυτέ μου..



Μα χάνω τα χέρια μου
κάθε μέρα.
Πονάω 
κουράζομαι
και μου λείπεις..


8 Ιαν 2011

wooden sky:)





ζέστη.                                                                          
φαντάσου μαζί μου
την ομίχλη μας
είσαι κάτω                                                                              
φαντάζεσαι να σηκώνεσαι
μα δεν έχεις κουνηθεί.
είσαι κάτω
και ζεσταίνεσαι.
ζεσταίνεσαι 
και δεν σε νοιάζει.      
      Για εκείνα,
τα παλιά μαζί.
κόκκινες ιστορίες.
   πριν καιρό.
τα βήματα μου
Τα ίδια,
   τα παλιά.
πριν καιρό.

ζέστη.
Κοίταξε πάνω μαζί μου
Μετράμε
είσαι κάτω
φαντάζεσαι να μετράς
Αναρωτιέσαι που είναι
τα χέρια σου
μα δεν έχεις κουνηθεί.
είσαι κάτω 
και ζεσταίνεσαι.
ζεσταίνεσαι
και δεν σε νοιάζει.
τα παλιά,
Σκηνές,κάποτε,
δικές σου,
Αναγνωρίζεις
στο χιόνι.
εκείνα τα σημάδια,
Κάποτε,

ζέστη.
χάσαμε το μέτρημα.
πονάς λίγο 
μα δεν θα κουνηθείς.

5 Ιαν 2011

δ.υ.

Σήμερα σου εξηγούσα τι μου θυμίζει το καθένα.
Μία υπερβολή το καθένα.
Ψάχνω να βρω κάτι,κάποιον γύρω μου σε πραγματικές διαστάσεις.
Βρίσκω..αλλά είναι έτσι από έλλειψη προσοχής.
Οτι έχει 'μου' συνοδεύεται από μια δόση υπερβολής.
Ακόμη και το πρέπει,το αργότερα,το ξεκινάω..
Τις αγαπάω τις υπερβολές μου
ακόμη και την πιο μικρή,
επειδή μπορώ και τις υποστηρίζω
χωρίς προθεσμίες.
Μπορώ και αναπνέω εντάξει έτσι,
άρα εγώ-για μένα δεν φοβάμαι.
Και όσο έχω εσένα να υπερβάλεις μαζί μου 
δεν φοβάμαι.


Φώναξε μου οτι θέλεις,δεν θα κρυφτώ.



...


Υ.Γ.
Νομίζω στο χρωστούσα..

τραγουδάω ακόμα
τις ροζ λέξεις σου