15 Ιουν 2015

μαύρα μάτια

αυτά που δε μου είπες, είναι φωτεινά καλώδια μπερδεμένα μέσα μου
κι αυτά που είπες, ξεφτισμένες προσπάθειες πάνω μου
σαν δέρμα που έφτασε τόσο κοντά στην λήθη 
κι ύστερα τραντάχτηκε στον ύπνο του

δε ξέρω γιατί σου είπα εντάξει
δε ξέρω γιατί σε άφησα να μη νιώσεις τύψεις
και στα συγνώμη σου έλεγα δε πειράζει
δε ξέρω γιατί άπλωσα το χέρι μου να σε αγγίξω
σα να ήθελα να σε αγαπήσει αυτό το χέρι
σα να συνυπέγραφα σε κάθε σου παράνοια
με ένα χάδι
δε ξέρω γιατί προσπάθησα να σου δείξω 
τον ήλιο, 
όταν το έβλεπες το νερό να σε έχει κρύψει
ως τα γόνατα
δε ξέρω γιατί σου είπα εντάξει
και γιατί ήθελα να προσπαθήσουμε
μαζί
γιατί άφησα τον ενικό σου να 
νιώσει καλά

*τουλάχιστον ας μπορούσες να με κάνεις να κλάψω να έρθει βραχυκύκλωμα στα μπερδεμένα καλώδια

3 Ιουν 2015

νύχτες

στο μαγαζί δίπλα στη θάλασσα
στα ελαττωματικά μου μάτια ήμασταν οι δυό μας
να σκάνε φούσκες γαρίδας στο στόμα μας
κι εσύ να γελάς όμορφα
ξέχασα τι ήθελα να σου δείξω και σου έδειξα εμένα
οι μέρες μας θέλουν να περάσουν αργά
ήρεμα, χωρίς παπούτσια,
ανάμεσα σε χρωματιστά δέντρα και
άδειους δρόμους