31 Αυγ 2011

έχω έναν άνθρωπο που όταν είναι εδώ όλα είναι σωστά..
που με γεμίζει όσο λίγοι.
ξέρεις,από τους ανθρώπους που όλοι θέλουν να έχουν..
έχω έναν άνθρωπο που μ' έμαθε να μη φοβάμαι..





27 Αυγ 2011

1.

θα σπάσω τον εαυτό μου σε κομμάτια
να μετράς
θα ματώνουν τα πόδια σου
μα εγώ δεν θα μπορώ πια 
να σταματήσω..
θα σπάσω τον εαυτό μου σε κομμάτια
να δεις εκείνα που φοβάσαι,να σε πνίγουν
κι όταν δεν θα μπορώ ν' αναπνεύσω 
απ' τον πόνο
δεν θα αντέξεις να ψάξεις εκείνα 
που αγαπάς,για να κρατήσεις..



26 Αυγ 2011

και μου είπες
ξέρω πως στα δύσκολα σε μένα έρχεσαι



20 Αυγ 2011

_r

δεν θυμάμαι πως έγινε και σου είπα τόσα(είχα σκεφτεί πως είσαι περίεργος άνθρωπος) 
θα μου θύμιζες εμένα,μα δεν μοιάζουμε(μαζί σου έχω εμπιστοσύνη και μοιάζεις με τα τραγούδια που σε κάνουν να θέλεις να πείς σ'αγαπώ και είναι περίεργο γιατί το δικό μας μαζί δεν γεμίζει ποτέ μα δεν χρειάζεται)
μου αρέσει,δεν υπάρχει τίποτα,και αφού χαίρoμαι να σε βλέπω(όταν σε ψάχνουμε,αν δεν είσαι καλά δεν ξέρω τι κάνεις και δεν με πειράζουν αυτά που λες, ακόμα κι όταν κρύβουν κάτι)
όλα είναι εντάξει,αφού στο μυαλό μου ό,τι γίνεται μαζί σου,σαν να μην έγινε ποτέ εδώ..
(είμαι σίγουρη πως ζωγραφίζεις)
____________________________________________________________________________
άνθρωποι,σκέψεις(έχω δικά σου χρώματα πάνω μου)
αλλάζεις,περπατάς στο δρόμο και αφήνεις πίσω σου νεκρό εαυτό,
σαν κομμάτια που κουράστηκες να κρατάς και άφησες να πέσουν.
εγώ πάλι,πιάνω τον εαυτό μου να μπερδεύεται για λίγο(μου αρέσουν οι μικρές σου κινήσεις) 
____________________________________________________________________________
δεν ξέρω δεν ξέρω
δεν μπόρεσα ποτέ να το εξηγήσω.
είναι αυτό όταν δύο άνθρωποι συνεχίζονται,
τελειώνει ο ένας αρχίζει ο άλλος,
και κλείνουν σαν κύκλος.




17 Αυγ 2011

Υ.Γ.2.

μου αρέσουν οι άνθρωποι που σου μοιάζουν,
έψαξα,δεν βρήκα κανέναν..
**



13 Αυγ 2011

έγερνα λίγο το κεφάλι μου προς τα δεξιά και έβλεπα ολόκληρο το φεγγάρι..
άνθρωποι μπερδεύονταν στα πορτοκαλί φώτα..
δεν μιλούσαν-η σιωπή εκείνων που γνωρίζουν από πριν..
ζήλευα σήμερα,κι ας ένιωθα όμορφη ανάμεσα τους..


ο πιο δειλός άνθρωπος που ξέρω είμαι εγώ.
δεν θα το πω ποτέ όμως,
φοβάμαι να ακούσω τη φωνή μου να το λέει.






---είμαι φούσκα,στο είπα..θα το δεις μόνο όταν σκάσω

9 Αυγ 2011

ρόδινες μέρες,

δεν σου έχω μιλήσει ποτέ.
να σε ξέρω,για να γράφω για σένα
όταν είσαι κοντά δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ σε άλλους,γύρω.
βγάζεις τα παππούτσια σου και λες πάμε μαζί,να δούμε γιατί μαζεύτηκε κόσμος.


4 Αυγ 2011





βρες έναν άδειο τοίχο και τράβα κόκκινες γραμμές για μένα
κράτα μου την ανάσα σου και σώσε με την τελευταία στιγμή
όταν με τυλίξει το ζεστό νερό,τότε
θα σ' αφήσω να φύγεις





τράβα κόκκινες γραμμές
λέρωσε τα ρούχα σου κι 
αγκάλιασε με..
                  
              




1 Αυγ 2011

and you,you/

βασικά τίποτα.
απλώς πειράζει να σ'αγαπώ λίγο παραπάνω;










«...θα σε περιμένω ως το τέλος,δεν θα φοβηθείς..»
«έκανα κάτι;»
«όχι»
«τότε;»
«τίποτα»
«και γιατί έφυγες έτσι;»
«πώς έτσι;»
«έτσι,χωρίς καμιά εξήγηση»
«και ποιά εξήγηση θα σ' έκανε να με
αφήσεις να φύγω;..»


«..θα έτρεχα,από φόβο μάλλον,δεν ξέρω..
θα σου φώναζα πως είμαι εγώ,
δεν ξέρω..

»..σε βαραίνω,το ξέρω..»

«αυτό;»
«αυτό»
«χωρίς ''αλλά'';»
«χωρίς»
«να,αν σου πω τώρα πως καταλαβαίνεις,
πώς θα ξέρεις αν το εννοώ;»