14 Νοε 2016

π#11

καταλαμβάνω τη συντριπτική πλειοψηφία του κοινού μας χώρου
με τετράδια, σημειώσεις, μολύβια, αναπτήρες, χαρτάκια στον καναπέ μας, 
μαζί με τα ρούχα και τον αναπαυτικά απλωμένο εαυτό μου

έρχονται και κουλουριάζονται στα μικρά κομμάτια ελεύθερου χώρου
με το δροσερό τους δέρμα και τα ζεστά τους μάτια
σκεπάζονται με τις κουβέρτες μας και μου δείχνουν αστεία βίντεο με φάρσες 
για να γελάσω, κι εγώ γελάω

μετά από διακριτική παρακίνηση ή εμφανή δυσφορία όλων των μελών
καθόμαστε να διαβάσουμε τα μαθήματα μας
εγώ παριστάνω την προσηλωμένη στον υπολογιστή 
ενώ ακούω συλλαβές ή λέξεις ανύπαρκτες

η νέα μας οικογένεια θυμώνει και γελάει
είναι αστεία και γεμάτη ευθύνες
κουράζεται ή ενθουσιάζεται
κλαίει και βγάζει καπνό απ' το στόμα ή τα αυτιά
η νέα μας οικογένεια πηγαίνει σε συνελεύσεις,
και μαγειρεύει μακαρόνια κι ας είναι οικογένεια.

13 Νοε 2016

για τις στιγμές που παγώνω ενώ θα έπρεπε να τρέχω


περιμένω πότε θα γεμίσω αιχμηρά δόντια 
κάτω απ το δέρμα και προς τα μέσα
περιμένω με την ηδονή της συναίσθησης
καμία κίνηση
για τον επικείμενο πόνο
καμία θλίψη
για τη δίκαιη κατάληξη.


περιμένω πότε θα καταλάβω [να γίνουμε αυτά που μας κόβουν στη μέση και γονατίζουμε μπροστά τους] περιμένω πότε επιτέλους θα *γαμώτο [να γίνουμε αυτά που μας καίνε τα μάτια αλλά μας κρατάνε στη ζωή με νύχια και με δόντια] περιμένω αυτό το γαμώτο να καρφώσει σαν σύρμα.


περιμένω ενώ κοιτάζω γενικά, ενώ ελπίζω να έχω άδικο, ενώ φοβάμαι μην με δουν, ενώ τρέμω μη με ξεχάσουν, ενώ δειλιάζω να *γαμώτο/ καλημέρα.




8 Οκτ 2016

με φωνή βραχνή και ματιά διστακτική

πού θα κρύψουμε την λύσσα μας 
όταν ξεμείνουμε από συλλογική ψυχή

χαρτάκι ρίζλα ασημένιο και φιλτράκι ολντχόλμπορν (πάρε μία μπάρα να χεις και για αργότερα)
καπνός οικείος κίτρινος (η επιθυμία για τσιγάρο είναι κοινή και δεν θα αφήσουμε κανέναν μόνο απέναντι της)
αναπτήρας αγορασμένος σε περιπτώσεις εξάντλησης κάθε λύσης (αναπτήρες από χέρι σε χέρι-μία διακίνηση που μας κρατάει συνένοχους)
η πρώτη τζούρα μυρίζει δάσος

αυτό που μέσα μου ζει 
αυτό που κρατάει τα δάχτυλα μου και τα στρέφει στο στόμα μου
αυτό που βάζω για ύπνο και με σέρνει για εκδίκηση 
αυτό που τρέχει ξυπόλητο και μου καρφώνει αγκάθια 
κάθεται ήσυχο και περιμένει τότε

θα φύγω και δε θα σου έχω πει τίποτα, μόνο στον (ξ)ύπνο μου όσες φορές σε έσωσα
και ξέπλυνα τις τύψεις
ο χρόνος είναι το αδύνατο σημείο μου και απλώνεται σαν σεντόνι άσπρο καθαρό
ή σαν μπλούζα βρεγμένη που πρέπει να φορέσεις
είναι μέρες που ξέρεις πώς θα κοιμηθείς λίγο
αλλά για τους άλλους
που βασανίζονται κάθε νύχτα
πάντα ξέρεις.
δεν έχουμε μάτια και νευρικό σύστημα
όπως φαίνεται, 
σιωπή στην αφή, πέτρα στην παρόρμηση,
ποιος έκαψε τα δάκρυα και μας ταΐζει τις στάχτες,
στράγγιξε το αίμα μας και πέτρωσε το γάλα;

25 Σεπ 2016

π

μία γραμμή
ένα μαύρο παχύρρευστο τέρας
μας κύκλωσε






ένα μαύρο παχύρρευστο τέρας
κυνήγησε την άνοιξη ως το σπίτι μας

30 Αυγ 2016

υπέρ/βολικά

με στεναχώρησε το τραγούδι
κι όσα γίνονται 
κι όσα δε γίνονται
(φταίει ο καπιταλισμός,
αλλά αυτό δεν ανακουφίζει)

εκείνη τα έλεγε πριν τα ζήσει
κι εγώ διαφωνούσα μέχρι τέλους
εκείνη επιβεβαιώθηκε
κι εγώ τα έζησα

με στεναχώρησαν τα μάτια σου
και το πιο ζεστό σου γέλιο

όσοι ανησυχούν,
να μην ανησυχούν,
θα σβήσει και το γέλιο
και τα μάτια σου
με τη βοήθεια τους

μας τάισαν την κούραση και την αποδοχή

όσοι δε ξύπνησαν να πάνε στην τραπεζαρία στην ώρα τους

"τρώνε βρώμικο ψωμί"

26 Αυγ 2016

οι γεναιοδωροι οι καπνιστες

τρεχουμε και φευγουμε
οσο πιο μακρια τοσο πιο ηδονικα
να προσεχεις που βαζεις τα χέρια σου να κοιμηθουν,
μη ξυπνησουν στο πατωμα
να προσεχεις που βαζεις τη θλιψη σου να κοιμηθει,
και να της δεσεις τα ποδια στο καροτσι
να προσεχεις που βαζεις τα μάτια σου να κοιμηθουν,
γιατι μια σύριγγα νερο δε διωχνει την πικρα
μια συριγγα νερο δε διώχνει την πικρα
λυπάμαι

6 Ιουλ 2016

takotsubo cardiomyopathy

τώρα που χάσαμε δέκα χρόνια απ τη ζωή μας
τώρα που αρνηθήκαμε τη ζωή στα χρόνια μας
τώρα που χάσαμε.






οι αρτηρίες των ερωτευμένων φράζουν από κομμάτια προδοσίας
πιο πηχτά από αίμα, κυλιούνται σ' αυτό απελπισμένα.
οι αρτηρίες των ερωτευμένων φράζουν,
κι αυτό δεν είναι ρομαντικό ποίημα
είναι ρωγμή στα μάτια μας όπως τα κρύα πλακάκια.
είμαστε σπίτια γκρεμισμένα με πεσμένη σκάλα,
μετά από σεισμό,
δεν είμαστε πια κατοικήσιμοι ούτε για τις ίδιες μας τις φλέβες
σημανθήκαμε με κόκκινο.


20 Ιουν 2016

αναντίστοιχα









( αυτοί πεθαίνουν στεγνοί στο κρεβάτι τους
αυτοί απλά πεθαίνουν

αντί να βασανιστούν μέχρι θανάτου
πεθαίνουν στεγνοί στο κρεβάτι τους )




οι θολές περιοχές γεμίζουν
με καπνό 
όπως τους πόνους 
κάτω απ τα μάτια μου.
.

12 Ιουν 2016

διαλυτικά




θα
να



19 Απρ 2016

φ

θα σκάψω μια τρύπα στο χώμα με τα χέρια
θα ανοίξω μια τρύπα στο δέρμα με τα ανάστροφα

πράσινα φύλλα δροσερά
πάνω από φριχτές 
μαύρες διακλαδώσεις 
πράσινα φύλλα δροσερά
καλύπτουν.

δεν ήθελα να γίνω
αλλά ήμουν.
τεμαχισμένοι
πρώτοι πληθυντικοί
πάνω σε
πράσινα φύλλα δροσερά
κι η λέξη μου αρχίζει από φ
κι η φαντασίωση της 
είναι ξεφλούδισμα
από μέσα προς τα
έξω

λερώνω το κόκκινο
με ώρες βρεγμένες- μη με αγγίζεις γαμώτο
με τη μούχλα στο φαί 
με τη νικοτίνη στο νερό  
με τα άβολα βλέμματα στις ανοιχτές καρδιές
λερώνομαι
και δεν ξύνω το δέρμα μου ποτέ,
λερώνομαι ξεχνάω 
και κοιμάμαι.


πράσινα φύλλα 
δροσερά
τελείωσε.
η άνοιξη

17 Απρ 2016


τα δάκρυα μου ξέπεσαν στα χέρια
τα χέρια μου έπεσαν/


















το αλμυρό νερό,
το υφάλμυρο τώρα/

9 Απρ 2016

αν δεν σας είχα ανάγκη θα μπορούσα να σας αγαπάω απερίσπαστα

ένα δύο τρία
ένα δύο τρία
ένα
δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται
να μην μπορείς να καταλάβεις/
να βάφονται κόκκινα τα μάτια μου
απ το ναι/
να κουνάς το κεφάλι σου
με αμφιβολία
ένα δύο τρία
ένα δύο τρία
τρία
το υπόλοιπο σας επαρκεί
για να πραγματοποιήσετε
αυτή την κλήση,
απομακρύνεται το καλώδιο
από το στόμα σας
και θα σας μιλήσει ο θεός
ένα δύο τρία
τρία
ένα δύο τρία
ένα
ένα
τρία
δε ρώτησα πώς
ξετρυπώνονται οι πόνοι
και πώς απομυθοποιούνται
μόνο οι άνθρωποι είναι ικανοί
το πιστεύουν
όσοι πιστεύω
ένα δύο τρία
ένα δύο τρία
ένα

2 Απρ 2016

ραίυμα

//δε ξέρω τι 
μου στύβει το μυαλό 
και αν τελικά πίνει τον χυμό από τον λιωμένο μου εγκέφαλο.

δεν ξέρω το μικρό όνομα εκείνου που με δένει σφιχτά
μόνο το μεγάλο
και ο εχθρός μου ψιθύρισε οτι
αυτό το μικρό όνομα είναι ο εχθρός 
που πρέπει
να κυνηγάω με λύσσα.
με λύσσα μέρα νύχτα
ο εχθρός μου ψιθύρισε οτι
δεν καταλαβαίνει γιατί 
αφήνω ένα μικρό όνομα
να με δένει σφιχτά,
ο εχθρός μου ψιθύρισε οτι
είναι καιρός να αναλάβω την ευθύνη μου,
και με πίεσε στο λαιμό.

//οπότε η προσπάθεια γίνεται
( η προσπάθεια γίνεται
και χωρίζει τον αέρα)
όχι ανεξάρτητα
η προσπάθεια δε γίνεται ανεξάρτητα
και χρειάζεται ρεύμα


6 Μαρ 2016

οραση

ξαπλωσαμε και πεφταμε
ψυχοραγιζουμε ακομη κι αναμεσα στα συννεφα
ζεστο νερο, γευση γλυκια
στα καθαρα μαλλια
θολα, υπεροχα
κι ανυπερασπιστα
τωρα

ποιος βρηκε φως σαν ανοιξη
και εζησε τη νυχτα;

25 Φεβ 2016

τα τσιγάρα έγραφαν






οι καπνιστές πεθαίνουν πρόωρα
κι αναρωτήθηκα αν πεθάναμε πρόωρα.

23 Φεβ 2016

κεκτημένη ταχύτητα

( οι αιτίες μου καθόλου αθώες
κι ας δηλώνω σχετικά
ειλικρινά είναι τα
άβολα βλέμματα )

τίποτα δεν έμεινε
κουράστηκα τα έξω
και κούρασα τα μέσα
η καθίζηση είναι
μία λέξη θηλυκή
το παρελθόν είναι
μια λέξη στατική
ευτυχές και πεπραγμένο
δε μίλησα δε μίλησε
κι αυτό μας είπε
πολλά

πού θα συναντηθούμε 
εκεί που

//

όσα μας χωρίζουν στη μέση
κι όσα μας διχάζουν
όσα μας απομακρύνουν νοητά
είναι
δυσνόητα
ή δυσβάσταχτα
αναλόγως
οπότε δώσε μου
λίγο χρόνο
γιατί παιδεύουμε 
το μυαλό μας
με έρωτες
όχι τυχαία
(είναι πιο 
εύκολο)

9 Φεβ 2016

άσκοπα & ανα-μαινόμενα


ας μείνουμε έτσι      ήσυχα κι ωραία
εκτεθειμένη και μεταβλητή
μένω στο σπίτι μου και (σε) περίπου/σκέφτομαι
ήσυχα κι ωραία





όπως λέγαμε τα αν με τρώνε με σύστημα 2-3-5

1 Φεβ 2016

παύσεις |

από τη μία η ζωή | από την άλλη η (απ)ουσία της
( απουσία ουσίας εξουσιάζει )
από τη μία ο δρόμος το μεσημέρι | από την άλλη ο δρόμος το μεσημέρι
στον ίδιο δρόμο | άλλες πόλεις
δεν εξηγείται ( δεν εξηγούμαι σωστά)

λίγο μεθυσμένη
για να αποτελέσω κίνητρο μωρό μου

χτες άπλωσα τα ρούχα μου
τα έβαλα στο πλυντήριο τέσσερις μέρες πριν
οι θαρραλέοι έχουν μια μαγική ιδιότητα
να χωράνε παραπάνω από μία-δύο διαδικασίες
σε μια μέρα
σε εικοσιτέσσερις ώρες
σε δεκαοχτώ αν βγάλουμε τον ύπνο τους
( σε έντεκα αν βγάλουμε τον ύπνο μου )
καλημέρα | καληνύχτα
για να αποτελέσω κίνητρο
χωρίς καμία αξία
και το ξέρω

αλλά
ήθελα κάπου να γράψω οτι
και ξαφνικά ήθελα να ζήσω
όπως λένε
( έπιασαν οι παρενέργειες )

οι παύσεις
σε καταδικάζουν ως μη παραγωγικό
και άρα μη χρήσιμο
αλλά καμία ουσιαστική
παύση δεν ορίζεται
κ α μ ί α   ο υ σ ι α σ τ ι κ ή   π α ύ σ η
και αυτό δεν είναι συμπέρασμα
αλλά αρχικό δεδομένο
παύσεις σε χάπι οικονομικής συσκευασίας
ένα     |     μόνο
σε διακριτά χρονικά διαστήματα
με αναγκαίες παρενέργειες
τύψεις και άγχος
μη ξεχαστείς και πάρεις παραπάνω
από ένα
και μόνο μετά από έντονη και
αναγνωρισμένη παραγωγική διαδικασία

και μετά από όλα αυτά εγώ σου λέω πως
θέλω να ζήσω
και ξέρεις τι εννοώ
εννοώ να παράγω και να καταναλώνω
να καταδικάσω την λειψή μου παύση
και να ενταχθώ αποτελεσματικά έστω
και να νιώθω εντάξει ταυτόχρονα
να είσαι δημιουργικός
δημιουργικός σημαίνει ελεύθερος με θράσος
να σε δω να έχεις θράσος

για να αποτελέσω κίνητρο
ούτε για πλάκα



28 Ιαν 2016

ένα από τα χειρότερα πράγματα

που μπορεί να κατοικίσει  μέσα σου
είναι η ελπίδα
θα γράψω τους (φαύλους) κύκλους μου
για να σταματήσει να 
τ ρ ί ζ ε ι

13 Ιαν 2016

//






















δε ξέρω πού θα ηρεμήσουν οι παλλόμενες υπάρξεις μέσα αριστερά
βγήκα από το σπίτι κι έβαλα τα χέρια μου στις τσέπες
μαύρη από πάνω μέχρι κάτω, άλλαξα δέρμα να ταιριάξω με το δρόμο
με τα ζεστά μου ρούχα στο δρόμο
δεν είναι ούτε αστείο ούτε ρομαντικό
το βάρος της ύπαρξης

βγήκα για να πάρω τσιγάρα
κάποιος βγήκε να πάει να πάρει ένα δέμα απ τα κτελ
κάποιος βγήκε να βρει έναν φίλο
κάποιος βγήκε να πετάξει τα σκουπίδια
κάποιος βγήκε να ζήσει τη χειρότερη νύχτα της ζωής του
και μέσα σε όλα αυτά
είναι άδικο να μη μπορώ να σε δω   |  κι είναι σωστό να σε θρηνώ μέσα μου

ραγίζουν τα μάτια μου όταν μεγαλώνουν τα δικά σου
ο αποχωρισμός είναι για έναν
ο αποχωρισμός είναι προσωπική υπόθεση  |  δε ζητιανεύει συναινέσεις

μιά φορά να σε δω και να είμαι νηφάλια
μια φορά να σε δω και να παραμείνω νηφάλια
ο έρωτας είναι προσωπική υπόθεση  |  κανένας έρωτας καταχωνιασμένος εδώ γύρω

κάποτε έγραφα πράγματα που δεν εννοούσα
τώρα εννοώ πράγματα που δεν γράφω
δε ξέρω που θα ηρεμήσουν οι παλλόμενες υπάρξεις μέσα δεξιά
γάλα με μέλι στις φλέβες μου

11 Ιαν 2016

κάτω τα χέρια σου






στο αλμυρό νερό θα πνίξω τα βλέμματα σου
(κάποτε ήμασταν παιδιά αιώνες πριν)
χλιαροί και ανούσιοι
γάμησε τα όλα όσα σου είπα
δε χρειάζομαι αναπτήρα
για να κάψω 
τις μέρες σου 

σκάρτοι σαν
(κάποτε είχαμε μνήμη αιώνες πριν)
κράτα τις σκέψεις σου
κράτα τις κρίσεις σου
κράτα τα χέρια σου
μη σε ταΐσουν μολύβι στον ύπνο σου

δεν έχω βρει ακόμη τρόπο
να ξεράσω αυτό το
αυτό το/ αυτή την/ αυτόν τον
αυτό το
αβάσταχτοτώρα 
εκτεθειμένοι στον εαυτό μας 
πάντα και παντού

αν κάποιος σου χάριζε το σώμα του
θα έκανες όλα τα παράνομα 
που φαντασιώνεσαι;
για τη δικαιοσύνη
για την εξέγερση






μου στραγγίζει την καρδιά
μου σ τ ρ α γ γ ί ζ ε ι  την καρδιά

9 Ιαν 2016

το κοινό

τι κοινό έχει ένα αγόρι που θέλει να παντρευτεί τον εαυτό του, ώστε ο μόνος που θα απατάει να είναι αυτός,     ένα κορίτσι που κάνει φίλους σε χόστελ και τους προσκαλεί όλους στο καινούριο της σπίτι,     ένα κορίτσι που γράφει οτι ήταν ένα κατσαρολάκι που κυλούσε στο δρόμο χαρωπά για να βρει το καπάκι του,     


( είπαμε να πάμε να μαζέψουμε μύρτιλλα τον ιούλιο και μέχρι τότε πρέπει να παραμείνουμε ζωντανοί
να μην υποκύψουμε σε τραύματα και θλίψεις
ας γίνουμε αυτό που είμαστε ολοκληρωτικά ή ας γίνουμε και οι δύο εαυτοί μας ολοκληρωτικά 
ή ας γίνουμε πόλεμος ολοκληρωτικός )



5 Ιαν 2016

διάγραmmα



------------
------------
------------
------------
----