21 Ιουλ 2014

θέλω να γράψω αλλά νιώθω σα να διαβάζεις























όλη
η παθολογία
του κόσμου,
εδώ.
και θέλω
ναι θέλω
να αρρωστήσω
κάθε
μέρος
του 
μυαλού
μου.
γιατί εδώ,
είναι εύκολο.








17 Ιουλ 2014

τίτλος για τετράγωνο κείμενο με περίεργα χρώματα που αναρωτιέμαι γιατί να τα βάλει κανείς σε ανάρτηση

είμαστε πολλοί κρυβόμαστε εδώ και εκεί όλο κάποιος λέει εγώ θα μιλήσω κανείς δε του δίνει σημασία κανείς δε μιλάει τελικά κανείς είμαστε όλοι συνένοχοι κρυβόμαστε στις πολυκατοικίες πνίγομαι δε θέλω να το κάνω αυτό μαλακίες μια χαρά είμαστε εδώ είμαστε και πολλοί έχουμε και παρέα που θα βρείς καλύτερα θα προσέχω απο δω και στο εξης θα προσέχω κι αμα δε σου μιλάω θα είναι επειδή θα προσέχω ή επειδή είσαι μαλάκας αναρρωτιέμαι αν κανείς πιστεύει όντως αυτά που γράφω αναρρωτιέμαι αν εγώ πιστεύω αυτά που γράφω αναρρωτιέμαι αν θα διαβάσεις ποτέ αυτά που γράφω αλλά πάλι θα τα διαβάσεις γιατί πάντα έτσι λέω και τελικά πάντα τα ίδια έπρεπε να μου δώσεις τις φωτογραφίες έπρεπε να μου δώσεις κι άλλα αλλά τέλοσπάντων τις φωτογραφίες τις θέλω δε θα στο πω ποτέ γιατί καλύτερα να μου κοπεί το χέρι εντάξει υπερβάλω υποθέτω αν έπρεπε να διαλέξω μπορεί και να στο λεγα υποθέτω να πάλι τα ίδια να θέλεις και να μη μπορείς δηλαδή α με κούρασε αυτή η κατάσταση συνένοχοι σου λέω δεν έχω ούτε μία φωτογραφία μας δε πειράζει και πολύ οι καλύτερες ήταν εκείνες οι πρώτες που τις χάσαμε και οι άλλες στη ταράτσα δε ξέρω όπως και να χει βαρέθηκα να γράφω αυτό το κείμενο δεν έχει κανένα νόημα θα το διαβάσει εκείνη και θα γελάει πάλι εντάξει καταλαβαίνει σου λέω συνεννοούμαστε εμείς 

15 Ιουλ 2014

καλοκαίρι στην Αθήνα (ή πώς να κάνετε το χρόνο μυοκάρδιο)

Όταν ακούς πως διαβάζω Κάφκα στο μπαλκόνι,
σίγουρα η ιδέα διαφέρει απ' την αλήθεια.
Τα μεσημέρια εδώ ακούγεται μόνο 
ο ήχος του μεσημεριού.
Κρατάω το τσιγάρο με το αριστερό χέρι
και γράφω με το δεξί,
ενώ δεν περιμένω τίποτα,
ενώ ο αέρας παίρνει τα χαρτάκια.
Η Αθήνα είναι όμορφη όταν περπατάς
μόνος σου,
και η Αθήνα είναι όμορφη γιατί
μου θυμίζει εσένα,
αλλά εσύ είσαι ομορφότερη σίγουρα.
Δεν θέλω να είσαι όμορφη για όλους.

Καθόμαστε στο μπαλκόνι και 
δεν περιμένουμε τίποτα.
Καθόμαστε στο μπαλκόνι
εσύ και εγώ,
και δεν υπάρχει κάτι άλλο,
ούτε η ατμόσφαιρα έχει κάτι,
ούτε τίποτα.
Απλά, καθόμαστε στο μπαλκόνι.