31 Δεκ 2011

θαμώνες ενός ουρανού

*ξυλοβάτης

και σε σκέφτομαι πάντα,και για όλα..γιατί μυρίζεις ασφάλεια και βάφεις κόκκινα τα θέλω μου.. μου δείχνεις το σωστό σ' όσα φοβάμαι να γίνω και μου καίς αφορμές για ψέματα.να σε χρειάζομαι γιατι σ'αγαπώ..

ζείς μέσα μου.σε ζέστη και παλμούς της καρδιάς,σε τρίξιμο και χρώμα από αίμα..ζείς μέσα μου και δίπλα μου φορές.σε γωνίες συχνά και σπασμένα γυαλιά,σε επικίνδυνο μετά και αιχμηρό τώρα..

λυπάμαι,μα ξέρω πως φταίω-μόνο,ηρεμώ όταν θυμάμαι πως μοιάζουμε.σε καταστάσεις αντιστοιχώ και νιώθω,δεν ξέρω πως να σε αγγίξω και αν κάνει,μα πάντα σε μετράω μαζί μου,δεμένη εγώ επάνω σου.κι είναι λάθος μου οτι διαφορετικο και ξέρω,πως είσαι κάτι πιο βαθύ και εγώ κάτι λίγο,μα δικό σου.

σε εκείνα που δεν ξέρω σε ψάχνω,κι όταν έρχεσαι μπερδεύομαι και φεύγω.μα σ' αγαπάω αλλιώς,υπάρχει ένα σκοινί που ξεκινάει από μένα και φτάνει σε σένα,κι αν το αφήσεις,θα μάθω να μοιράζω κλωστές κι όταν βλέπω σκοινιά θα τα θέλω κομμένα..θα σ'αγαπώ σε μέρες που νομίζεις πως όχι,θα σ'αγαπώ σ' όλες τις εποχές και θα φοβάμαι πως δεν θυμάμαι να διώχνω τα σύννεφα..

περίεργο αυτό.που αν πάθεις κάτι θα πεθάνω..κι όταν σε βλέπω είναι αλλιώς..

28 Δεκ 2011

27.12

θα σε λέω αγάπη και θα σε νιώθω ελευθερία..

**    
(Ξέρεις..)
εγώ εκβίαζα τον εαυτό μου εδώ,
έκανα πως το ελέγχω,δεν με νοιάζει,
έλεγα πως μπορώ να γράψω τουλάχιστον,να υπονοήσω έστω.
κι έλεγα,απλώς δεν θέλω,αλλά μπορώ.
(σκεφτόμουν πως,θα ήθελα να ξέρεις,χωρίς να χρειαστεί να ψάξω τις κατάλληλες λέξεις,να τις βάλω στη σειρά,να ακούσω τη φωνή μου να το λέει)



θα θυμώνω,θα πονάω,θα αλλάζω,θα θυμάμαι,
κι όταν με νοιάζει θα αρρωσταίνω.
θα μοιράσω την αγάπη μου σε άλλους,
να φύγει από πάνω μου.. 
θα μετρήσω ελευθερία σε λάθη και 
θα είμαι συνεπής σε αντιγραφές που έμαθα καλά..
αλλά θα είμαι και θα είσαι


Υ.Γ.αλήθεια νιώθω πως δεν χωράει σε λέξεις
Υ.Γ.2.σ' αγαπώ

26 Δεκ 2011

,


[σ' αυτά που αγαπάς οφείλεις να τα ξεχωρίζεις απ τ' άλλα}


[τα σχήματα κι οι γωνίες στους ανθρώπους][τους παρατηρούσε πάντα προσεχτικά][μη χάσει τίποτα απ' τα σίγουρα][όχι σημάδια και γρατζουνιές που φεύγουν αλλά το δέρμα][τα γόνατα][ανάμεσα στα μάτια][τις γραμμές στις παλάμες][τα μετρούσε όλα να τα θυμάται}
[τους μάθαινε απ' έξω][εσοχές][αριθμοί][χωρίσματα][τις πιο λεπτές άκρες][τι πονάει που][να τους ξέρει]


{{κι ότι παλιώνει θα το αγαπάω πιο πολύ][γιατί παλιώσαμε μαζί

13 Δεκ 2011

μ.π.

νιώθω πως καταλαβαίνει.
πως εκπέμπω απέχθεια.
πως θα γυρίσει και θα μου πει 
«γιατί με νιώθεις έτσι?».
κι εγώ θα κρύψω τη φρίκη μου καλά -από φόβο-,
και θα απαντήσω κάτι σαν «όχι,εγώ..»

μα σιχαίνομαι να φοβάμαι.
θα άνοιγα ακόμη και μια τρύπα πάνω μου για να φύγει ο φόβος,
να πέσει κάτω και να κάνει θόρυβο.


σε σιχαίνομαι γιατί..

12 Δεκ 2011

να γίνουν όλα όπως θέλω(!)



το μυαλό μου έχει κολλήσει,δεν μπορώ να κοιμηθώ σχεδόν..
το σκέφτομαι συνέχεια
ξέρεις,που ακόμη κι αν δεν γίνουν όλα όπως θέλω
εγώ να το 'χω ζήσει..(!)


7 Δεκ 2011

-

βγαίνει ζέστη από την κλειδαρότρυπα
(τα χέρια μου μυρίζουν ακόμη)



σκεφτόμουν εσένα,εμάς βασικά.
ήμουν εντάξει




δεν. ασφάλεια από ποια μεριά νιώθεις απόψε;


(και μένω στεγνός και είμαι αριθμός)
αν θες,μπορώ να σου περιγράψω τέσσερις στιγμές όμως. 

6 Δεκ 2011

-













(να αναπνέεις απ' το διάφραγμα,που να φτάνει το κάψιμο μέχρι κάτω,ε)











ρε έμαθα τι υπάρχει μετά τον φόβο.

1 Δεκ 2011

 θα (σε) ήθελα_


σε εκείνα που ήρθαν 
(κάψε τις νύχτες μου)
και σε κείνα που έφυγαν
(σβήσε τις μέρες μου)


_αλλά θα (μου) περάσει

27 Νοε 2011

στο μέρος Μ.

πριν πάρα πολύ καιρό είχα σκεφτεί κάτι.
ένα μέρος Μ. που ζουν ο άνθρωπος Α. ,
στο δίπλα σπίτι ο άνθρωπος Β. και απέναντι τους ο άνθρωπος Γ. 
Λίγο πιο μακριά μένει ο άνθρωπος Χ.

~ο άνθρωπος Α. είναι πολύ περίεργος.Ζει μόνος του και περνάει όλη του τη μέρα στο σπίτι, χωρίς να βγαίνει σχεδόν ποτέ έξω.διαβάζει βιβλία συνέχεια, και αν τύχει να βρεθεί με κόσμο κάνει σαν να μην ξέρει τίποτα κι όλοι μπερδεύονται και τον λένε περίεργο τελικά.Στ' αλήθεια είναι περίεργος ο άνθρωπος Α. ,δεν συμπαθεί παρά ελάχιστους,δεν δίνει ευκαιρίες αλλά ξέρει τι θα πεί αγάπη στην ουσία.Ο άνθρωπος Α. έχει αληθινούς φίλους και τους προσέχει.Τον τελευταίο καιρό,έχει συνηθήσει τον άνθρωπο Β. που του χτυπάει κάθε πρωί για καλημέρα.Και μιά μέρα έκανε κάτι που τον έκανε να χάσει τον ύπνο του.Ένα πρωί ο άνθρωπος Α. ξύπνησε με πολύ όρεξη και περίμενε τον άνθρωπο Β. να του χτυπήσει την πόρτα,όμως εκείνος αργούσε και τελικά όταν πήγε, ο άνθρωπος Α. χάρηκε τόσο που του έδωσε να διαβάσει ένα από τα βιβλία του.Όμως αυτό δεν ήταν σωστό,σκέφτηκε ο άνθρωπος Α. ,τον ξέρω μόνο λίγους μήνες, και μάλλον δεν θα καταλάβει.

~ο άνθρωπος Β. είναι πολύ ζεστός.Δεν στεναχωριέται συχνά,εννοεί αυτά που λέει και όταν σου δώσει σημασία θυμίζει εμπιστοσύνη.Είναι πολύ αγαπητός στους περισσότερους που τον ξέρουν.Ο άνθρωπος Β. πήγε να ζήσει στο μέρος Μ. πριν λίγο καιρό γιατί του άρεσε πολύ περισσότερο από την παλιά του γειτονιά.Εκεί γνώρισε τον άνθρωπο Α. ,τον οποίο συμπάθησε αμέσως.Όμως ο άνθρωπος Α. ήταν λίγο απόμακρος,μέχρι που έδωσε στον άνθρωπο Β. να διαβάσει κάτι και ο άνθρωπος Β. κατάλαβε.Και έγραψε κάτι για να το δώσει στον άνθρωπο Α. και εκείνος να του πει τη γνώμη του.Και έτσι ο άνθρωπος Α. βρήκε κάποιον που κατάλαβε και ο άνθρωπος Β. βρήκε κάποιον που ήξερε.

~ο άνθρωπος Γ. είναι όμορφος και φωτεινός.Μπορεί να σκαρφαλώσει πάνω στην στέγη του σπιτιού του για να δει πως φαίνονται από εκεί τα λολούδια του.Ο άνθρωπος Γ. είναι η καλύτερη λύση αν κάποιος είναι λυπημένος.Επίσης, στην πραγματικότητα δεν ζει ούτε στο μέρος Μ. γιατί είναι στον κόσμο του.Θεωρεί τον άνθρωπο Α. γλυκούλη και του αφήνει λουλούδια στο γραμματοκιβώτιο του κάθε Παρασκευή.Συμπαθεί τρομερά τον άνθρωπο Β. γιατί νιώθει πάντα καλά μαζί του.Αλλά αγαπάει στ' αλήθεια τον άνθρωπο Χ. Ίσως γιατί ο άνθρωπος Γ. και ο άνθρωπος Χ. δεν μοιάζουν καθόλου,αλλά με τον καιρό βρήκαν ο ένας τον τρόπο του άλλου και έμαθαν να είναι ευτυχισμένοι.Κι έτσι ο άνθρωπος Γ. δεν θυμώνει στον άνθρωπο Χ. που δεν έρχεται να μείνει πιο κοντά του,γιατί ξέρει πως είναι λίγο δικός του.

~ο άνθρωπος Χ. είναι όμορφος σαν νερό και μυστήριος.Προτιμάει την ησυχία και θέλει να μένει εντελώς μόνος.Με τους άλλους ανθρώπους θυμώνει, και δύσκολα μπορεί να δεθεί μαζί τους.Αλλά είναι τόσο πραγματικά όμορφος και όλοι τον προσέχουν,χωρίς να το έχει ανάγκη.Ο άνθρωπος Χ. δεν γνωρίζει τον άνθρωπο Α. και τον άνθρωπο Β. ,έχει συναντηθέι με τον άνθρωπο Α. μόνο,μερικές φορές τυχαία.Αγαπάει όμως τον άνθρωπο Γ. και ενώ μοιάζει να μην αντέχει την ενεργητικότητα του,στ' αλήθεια τον χρειάζεται.Ο άνθρωπος Χ. δεν δείχνει ποτέ τα συναισθήματα του κι έτσι πολύ λίγοι έχουν καταλάβει πόσο αγαπάει τον άνθρωπο Γ. και πόσο καλό έχει κάνει στον άνθρωπο Χ.
  

(ή μπορεί απλώς ο άνθρωπος Α. ,ο άνθρωπος Β. ,ο άνθρωπος Γ. και ο άνθρωπος Χ. να μη γνωριστούν ποτέ)

21 Νοε 2011

θα ήθελα να γράφω μόνο ναι και όχι

δεν γίνεται να τα λες αυτά.
αλλά εγώ αν θέλεις θα σου πω, οτι θυμάμαι να σε έχω ακούσει να λες.
και θα επιμένω και θα επιμένω μέχρι να σε πείσω. όχι όχι δεν έχω πρόβλημα.
κι από πάντα ψέματα έλεγα, δεν είναι τίποτα.

εντάξει?ωραία.άκου.
αν ανοίξουμε αυτήν την τρύπα στον τοίχο,και την κάνουμε τόσο μεγάλη που να χωράς ολόκληρος να περάσεις,θα την αγαπάς πιο πολύ και θα είναι δικιά σου.μόνο δικιά σου.
αν ανοίξουμε αυτήν την τρύπα στον τοίχο,και την κάνουμε τόσο μεγάλη που να χωράς ολόκληρος να περάσεις,δεν θα την αγαπάς,θα ψάξεις μια άλλη μικρή τρύπα,να την φτιάξεις εσύ και να πάρει με τον καιρό το σχήμα σου.και όταν γίνει τόσο μεγάλη που να χωράς ολόκληρος να περάσεις,θα την αγαπάς πολύ και θα είναι δικιά σου.μόνο δικιά σου.


δεν θέλω κάτι να πω

μερικές φορές μπερδεύομαι και δεν μετράω λέξεις αλλά συλλαβές.είναι το ίδιο, που δεν μετράω ανθρώπους αλλά καταστάσεις.

14 Νοε 2011

14.11

με είδες να πονάω και να λέω πως είμαι καλά.σε τράβηξα να φύγουμε γιατί δεν άντεχα να βλέπω..και σε είδα να πονάς ενώ έλεγες πως είσαι καλά.

(και δεν έχω τίποτα χειρότερο απ' το 
να μην έχει λέξεις και κινήσεις,
να τις ζεί μόνο για μένα.)

σε είδα να πέφτεις στο πάτωμα και να κρυώνεις κι ύστερα να κλαίς και ήρθα,να σου πω πως έτσι με βοήθησες,και μ' άφησες να βγώ ακάλυπτη μπροστά σου,να σ' αγγίξω.
και δεν έχω τίποτα χειρότερο,να το θυμάσαι,να τους το πεις αν τους δεις...
κι αν δεν σ' ακούσουν μη λυπάσαι.. λυπήθηκα εγώ,
λυπήθηκα μέρες και νύχτες μα είναι εντάξει..

13 Νοε 2011

Ερώτηση-Απάντηση

E: διάλεξε δύο λέξεις
A: εσένα,εδώ
E: ένα χρώμα;
A: αυτό που έχουμε μαζί
E: και μια μέρα;
A: τότε που..βασικά όχι,δεν ξέρω
E: πρέπει να πεις μία
A: δεν ξέρω,είναι πολλές
E: πές μια στιγμή τότε
A: όταν είμαστε στον ήλιο
E: πώς με θυμάσαι;
A: δίπλα μου..και-
E: και;
A: και χθες άκουσα μια ιστορία που μου θύμησε εσένα αν και δεν τη θυμάμαι καλά
E: πες μου
A: ήταν λέει μια γυναίκα..ένα βράδυ εμφανίστηκε μπροστά της η ζωή και κρατούσε στο ένα χέρι την αγάπη και στο άλλο την ελευθερία.της είπε να διαλέξει τι θέλει απ' τα δύο.και η γυναίκα διάλεξε την ελευθερία
E: για αυτό σου θυμίζει εμένα;
A: όχι,ύστερα έλεγε ''ακουσα τη γυναίκα να γελάει στον ύπνο της''




E: τι;
Α: δεν ξέρω.. είναι που κάνουν πάντα το ίδιο λάθος....

7 Νοε 2011

ετεροχρονισμένο

(06.10.11)

Περνάει ο καιρός και λένε πως ο καλύτερος τρόπος να σταματήσεις έναν πόλεμο είναι να τον χάσεις.
Κουράζεσαι πια,
και πάει καιρός που έδωσες οτι είχε απομείνει από σένα.

Αλλάζεις,φοβάσαι και φτάνεις να μην θέλεις τον εαυτό σου,θυμώνεις και υποστηρίζεις λόγια που δεν ήθελες να ακούσεις.Χάνεσαι και ψάχνεις μα παραιτείσαι γρήγορα,μάταια,δίχως αποτέλεσμα.
Ξεκινάμε μαζί, ύστερα τρέχεις κι όταν σταματάς δεν είμαι δίπλα.
Κι εσύ κουράστηκες να τρέχεις..

5 Νοε 2011

έχω να σε δω μόνο 2 μέρες εντωμεταξύ

νιώθω καλά και βρίσκω τον παλιό μου εαυτό.εμ,αυτό κάνεις κυρίως.α!και επίσης χαίρομαι που αυτά που περιμένεις είναι αυτά που έχω να τα δώσω και που δεν με πιέζεις.μ' αρέσει που πιστεύεις λάθος πράγματα για μένα, γιατί κάποτε ήταν σωστά και εντάξει,αυτό.απλώς μου έκανε εντύπωση που μου έλειψες λίγο και χαίρομαι που δεν θα το διαβάσεις.
(αναρρωτιέμαι γιατί το ανεβάζω)

4 Νοε 2011

μαύρα χέρια

(06.10.11)
μέσα μου ζει ένας άλλος.
δυσκολεύεται να ακολουθήσει το ρυθμό της αναπνοής μου 
και περιμένει τη μέρα που θα την κανονίζει εκείνος

όταν καίγεται το δέρμα που μας χωρίζει,κρατάει τις στάχτες και διώχνει τη μυρωδιά.
κι εγώ θυμώνω μαζί του,δεν τον ακούω,τον πληγώνω νομίζω,γι' αυτό μ' αγαπάει έτσι.
γιατί όταν φοβάμαι βγαίνει απ' το σώμα μου και μ' αγκαλιάζει,μαύρα χέρια,όπως κανείς.
δεν πιστεύει κι ας παλεύει για πόρτες,βρίσκει παράθυρα μα δεν του αρκούν.
θα περιμένει..

με βάζει για ύπνο,μου κρατάει το χέρι.
ξυπνάω το βράδυ και φαίνονται τα μάτια του ανοιχτά στο σκοτάδι.
μου λέει πως ήταν πάντα εδώ,πως λυπάται που δεν μου φτάνει μόνο εκείνος.
του λέω πως δεν χρειάζομαι κανέναν άλλο,μα ξέρει 
πως θα τον αφήσω,πως θα γυρίζω μόνο όταν πονάω..
τον αγαπάω.γιατί ζεί δίπλα στην καρδιά μου και ποτέ δεν της έκανε κακό 
για να αναπνέει στη θέση μου..

3 Νοε 2011

η περίληψη του Βασίλη στα γαλλικά

 (18.10.11)
*σε συνεγρασία με το κατερζούλι:)

Ο συγγραφέας πραγματεύεται το ιδιάζων θέμα της γλωσσικής ένδειας. Στα πλαίσια της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας, που μαστίζεται από κίβδηλα πρότυπα επιτυδευμένης ευτυχίας και επικοινωνίας βρίθει από έλλειψη δημιουργικότητας. Συχνά παρατηρείται η περιστασιακή εμφάνιση τα λόγια σου σ' έφεραν κοντά μου πίσω απ' τα βουνά. Βρέχει και εγώ σε ψάχνω στους υπονόμους μ' ένα κίτρινο ποδήλατο χωρίς ρόδες.. κόκκινες λάσπες με συνοδεύουν μα εσύ δεν είσαι πουθενά, παρα μονάχα μέσα στης λήθης το γέλιο.
Μυρίζω την ανάσα σου στον αέρα που φυσάει. Ακούω τα βήματα και ψάχνω τους λόγους που δεν είναι δικά σου. Μετράω στο χώμα τις πατημασιές και λείπουν δύο ή απλά δεν ξέρω να μετράω. Γουργουρίζει η κοιλιά μου και εσύ δεν είσαι εδώ να πατήσεις το off. Βγαίνω απ' το μαύρο και φτάνω στο μπλε σκέτο. Σιδέρωσα το αερόστατο και τώρα μπορώ να πετάξω για να σε φτάσω. Φωτίζεις μακριά και με τυφλώνεις. Είσαι το τέρμα μου.

30 Οκτ 2011

ένα θέλω, χωρίς εσένα θα ήταν γεμάτο καψίματα από τσιγάρα..
τρύπες,τρύπες,τρύπες.κατάλαβες;#






9 Σεπ 2011







 ..γέμισε ο τόπος κίτρινες τουλίπες







5 Σεπ 2011

wheel

ουρανός χωρίς αστέρια.μπλέ ομίχλη σαν μαύρα πουλιά που άνοιξαν τα φτερά τους και φύγαν..
μνήμες που τρίζουν.
ρούφηξες τον καπνό,κοίταξες ψηλά και τον έβγαλες αργά..
γέμισαν κρύα δάκρυα τα μάτια σου,τράβηξες τα μανίκια σου αγγίζοντας το δέρμα..
κοίταξες ψηλα,
σήκωσες τα χέρια,αποφεύγοντας τα κομμάτια ουρανού που φωτίζονταν απ' τα φώτα του δρόμου..



στην τελευταία σου ζωή
μπήκε νερό στην ψυχή σου,
ανακατεύτηκαν τα χρώματα κι έγιναν μαύρο..

31 Αυγ 2011

έχω έναν άνθρωπο που όταν είναι εδώ όλα είναι σωστά..
που με γεμίζει όσο λίγοι.
ξέρεις,από τους ανθρώπους που όλοι θέλουν να έχουν..
έχω έναν άνθρωπο που μ' έμαθε να μη φοβάμαι..





27 Αυγ 2011

1.

θα σπάσω τον εαυτό μου σε κομμάτια
να μετράς
θα ματώνουν τα πόδια σου
μα εγώ δεν θα μπορώ πια 
να σταματήσω..
θα σπάσω τον εαυτό μου σε κομμάτια
να δεις εκείνα που φοβάσαι,να σε πνίγουν
κι όταν δεν θα μπορώ ν' αναπνεύσω 
απ' τον πόνο
δεν θα αντέξεις να ψάξεις εκείνα 
που αγαπάς,για να κρατήσεις..



26 Αυγ 2011

και μου είπες
ξέρω πως στα δύσκολα σε μένα έρχεσαι



20 Αυγ 2011

_r

δεν θυμάμαι πως έγινε και σου είπα τόσα(είχα σκεφτεί πως είσαι περίεργος άνθρωπος) 
θα μου θύμιζες εμένα,μα δεν μοιάζουμε(μαζί σου έχω εμπιστοσύνη και μοιάζεις με τα τραγούδια που σε κάνουν να θέλεις να πείς σ'αγαπώ και είναι περίεργο γιατί το δικό μας μαζί δεν γεμίζει ποτέ μα δεν χρειάζεται)
μου αρέσει,δεν υπάρχει τίποτα,και αφού χαίρoμαι να σε βλέπω(όταν σε ψάχνουμε,αν δεν είσαι καλά δεν ξέρω τι κάνεις και δεν με πειράζουν αυτά που λες, ακόμα κι όταν κρύβουν κάτι)
όλα είναι εντάξει,αφού στο μυαλό μου ό,τι γίνεται μαζί σου,σαν να μην έγινε ποτέ εδώ..
(είμαι σίγουρη πως ζωγραφίζεις)
____________________________________________________________________________
άνθρωποι,σκέψεις(έχω δικά σου χρώματα πάνω μου)
αλλάζεις,περπατάς στο δρόμο και αφήνεις πίσω σου νεκρό εαυτό,
σαν κομμάτια που κουράστηκες να κρατάς και άφησες να πέσουν.
εγώ πάλι,πιάνω τον εαυτό μου να μπερδεύεται για λίγο(μου αρέσουν οι μικρές σου κινήσεις) 
____________________________________________________________________________
δεν ξέρω δεν ξέρω
δεν μπόρεσα ποτέ να το εξηγήσω.
είναι αυτό όταν δύο άνθρωποι συνεχίζονται,
τελειώνει ο ένας αρχίζει ο άλλος,
και κλείνουν σαν κύκλος.




17 Αυγ 2011

Υ.Γ.2.

μου αρέσουν οι άνθρωποι που σου μοιάζουν,
έψαξα,δεν βρήκα κανέναν..
**



13 Αυγ 2011

έγερνα λίγο το κεφάλι μου προς τα δεξιά και έβλεπα ολόκληρο το φεγγάρι..
άνθρωποι μπερδεύονταν στα πορτοκαλί φώτα..
δεν μιλούσαν-η σιωπή εκείνων που γνωρίζουν από πριν..
ζήλευα σήμερα,κι ας ένιωθα όμορφη ανάμεσα τους..


ο πιο δειλός άνθρωπος που ξέρω είμαι εγώ.
δεν θα το πω ποτέ όμως,
φοβάμαι να ακούσω τη φωνή μου να το λέει.






---είμαι φούσκα,στο είπα..θα το δεις μόνο όταν σκάσω

9 Αυγ 2011

ρόδινες μέρες,

δεν σου έχω μιλήσει ποτέ.
να σε ξέρω,για να γράφω για σένα
όταν είσαι κοντά δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ σε άλλους,γύρω.
βγάζεις τα παππούτσια σου και λες πάμε μαζί,να δούμε γιατί μαζεύτηκε κόσμος.


4 Αυγ 2011





βρες έναν άδειο τοίχο και τράβα κόκκινες γραμμές για μένα
κράτα μου την ανάσα σου και σώσε με την τελευταία στιγμή
όταν με τυλίξει το ζεστό νερό,τότε
θα σ' αφήσω να φύγεις





τράβα κόκκινες γραμμές
λέρωσε τα ρούχα σου κι 
αγκάλιασε με..
                  
              




1 Αυγ 2011

and you,you/

βασικά τίποτα.
απλώς πειράζει να σ'αγαπώ λίγο παραπάνω;










«...θα σε περιμένω ως το τέλος,δεν θα φοβηθείς..»
«έκανα κάτι;»
«όχι»
«τότε;»
«τίποτα»
«και γιατί έφυγες έτσι;»
«πώς έτσι;»
«έτσι,χωρίς καμιά εξήγηση»
«και ποιά εξήγηση θα σ' έκανε να με
αφήσεις να φύγω;..»


«..θα έτρεχα,από φόβο μάλλον,δεν ξέρω..
θα σου φώναζα πως είμαι εγώ,
δεν ξέρω..

»..σε βαραίνω,το ξέρω..»

«αυτό;»
«αυτό»
«χωρίς ''αλλά'';»
«χωρίς»
«να,αν σου πω τώρα πως καταλαβαίνεις,
πώς θα ξέρεις αν το εννοώ;» 

29 Ιουλ 2011

είναι άδικο

και το πρόβλημα βρίσκεται στη σύγκριση πάντα.

γιατί δεν σε κρίνω όταν το κάνουν όλοι,σκέφτομαι πάντα την πλευρά σου και την κάνω δική μου για να μη νιώσεις άσχημα,γιατί ακόμα κι όταν δεν το χρειάζεσαι μπορείς να βρείς υποστήριξη σε μένα και ένα κομμάτι μου επιμένει να σου δείχνει οτι είμαι εδώ,κι ας μην το ζήτησες ποτέ φανερά

γι αυτό είναι άδικο.
γιατί με το παραμικρό λάθος μου μπορείς να με χτυπήσεις χωρίς κανένα πρόβλημα σε όλα τα σημεία που πονάω πιο πολύ.και ύστερα να θυμώσεις που δεν κάθομαι να σ' ακούω να τα απαριθμείς.

και απλώς σε όλες τις υποθετικές καταστάσεις που με βάζεις για να τρομάξω,εγώ ξέρω πως μπορώ να τα καταφέρω(αλλά και πάλι δεν θα το παραδεχτείς ποτέ)

26 Ιουλ 2011

σημάδια ζωγράφισαν επάνω σου
και το μελάνι λέρωσε την ψυχή σου
μόνο η θάλασσα τα έδιωξε απ' τη μνήμη






έβγαλες τ' αγκάθια απ' το δέρμα σου και βύθισες το σώμα σου στη λήθη.
δεσμά σ' αγκάλιασαν τα χέρια που μιλούσες και ξέβαψε απ' τα σύρματα
στο αίμα σου,η σκουριά

23 Ιουλ 2011

.

απλώς όλα είναι παράξενα.και αν μπορούσα θα σε κράταγα στην αγκαλιά μου και δεν θα σ' άφηνα ποτέ.είναι παράξενα, ίσως γιατί είναι κόκκινα,και συμβαίνει να ερωτεύεσαι το κόκκινο και να μην βρίσκεις τρόπο να εκφράσεις.ίσως.
γιατί αν με ρωτούσες τώρα τι νιώθω οι λέξεις θα ήταν σκόρπια γράμματα και είναι κρίμα.



19 Ιουλ 2011

θέλω να σε ζήσω

θα ήθελα
να ξυπναω και να σε βλέπω,να υπάρχουν παντού σημειώσεις με τα γράμματα σου,να είμαι η πρώτη σου σκέψη το πρωί και η τελευταία πριν κοιμηθείς,να ξέρω τι σκέφτεσαι όταν παρατηρείς τους ανθρώπους,να είμαι ο κάποιος όταν χρειάζεσαι κάποιον,να ακουμπάς το κεφάλι σου στην κοιλιά μου και να είσαι καλά,να μένουμε μαζί χωρίς να μιλάμε,να πλάθουμε ιστορίες για τους περαστικούς,να σου λερώσω τον καναπέ με ζεστή σοκολάτα,να σου βρίσκω όμορφα μέρη να τα ζωγραφίζεις,να πηγαίνουμε μεγάλες βόλτες,να παραπονιέμαι πως κουράστηκα,να σε περιμένω να έρθεις,να κάθομαι στο πάτωμα δίπλα σου με βρεγμένα μαλλιά,να ξέρεις τι σημαίνει κάθε ίχνος της φωνής μου,να ψάχνεις τα μάτια μου για ασφάλεια όταν φοβάσαι

θα ήθελα να σ' ακούω να τραγουδάς,να γίνω για σένα ότι δεν μπόρεσα να γίνω για μένα,να γνωρίζω και την παραμικρή αλλαγή στην ανάσα σου,την μικρότερη επιβράδυνση των χτύπων της καρδιάς σου..








open your heart_                                                                                                  _σ'αγαπώ γιατί διαφέρεις
i'm comming home_                                                                    _σ'αγαπώ γιατί έτσι έγινε

17 Ιουλ 2011

έχεις άμμο στα μαλλιά σου

«ερωτεύτηκα» 
«τ' αστέρια;»
«όχι»
«τον ουρανό;»
«ναι»
«είναι χάρτινος..και μια νύχτα θα τον κάψω»

..μια απ' αυτές τις νυχτές που ονειρεύεσαι 
μα δεν κοιμάσαι,
θα ανάψω μια φωτιά και θα την δεις,
όσο μακρυά και να αι
θα κάψω αυτό το χάρτινο ουρανό..

έπεσε ένα αστέρι,το είδες;
έπεσε ένα αστέρι,το είδες;
«έπεσε ένα αστέρι,το είδες;»
κάνε μια ευχή που να χει μέσα τ' όνομα μου

Ξέρεις,το εννοώ όταν λέω πως
δεν ζω χωρίς εσένα..
μα το «χωρίς» είναι θέμα της καρδιάς..

16 Ιουλ 2011

estar solo


απλώς,
για μένα είσαι κάτι άλλο.
είσαι,να μου θυμίζεις,
πως ήμουν και πως είμαι,πώς είμαι και πώς ήμουν,την αίσθηση της αγάπης που μένει,πόσο δεν μοιάζουμε,πόσο είμαστε ίδιοι,πόσο ο καθένας αλλάζει,πως εγώ αλλάζω,πως πάντα αλλάζω μαζί σου,πως με καταφέρνεις με τον τρόπο σου,πως κανείς δεν έχει πιο ευγενικό τρόπο
είσαι, να με βοηθάς να σκεφτώ,
γιατί γίνονται έτσι,τι φταίει,τι είναι άδικο,ποιόν πλήγωσα και το αφήνω να φύγει,για ποιόν δεν κατάλαβα τίποτα,γιατί φέρομαι άσχημα σε σένα ώρες ώρες
είσαι, να με κάνεις κάθε μέρα καλύτερη,
γιατί ξέρεις να δίνεις ευκαιρίες,γιατί ξέρεις να δίνεις υποσχέσεις και να τις κρατάς,αφού μπορείς να αγαπάς όπως ξέρω να καταλαβαίνω την αγάπη,απλά έτσι χωρίς λόγο και προσπάθεια,γιατί με κάνεις να δέχομαι,γιατί σκέφτομαι πριν μιλήσω,γιατί μπορώ να δω τα κίνητρα σου
είσαι να είσαι.
αυτό είσαι..είσαι πάντα.
όταν λείπω,όταν νιώθω σαν κόμπος που αναπνέει,όταν κλαίω,όταν ζηλέυω,όταν πρέπει να κλείσω τα συναισθήματα μου σε μαύρα κουτιά,όταν κρατιέμαι δύσκολα,όταν θέλω και θέλω και θέλω και δεν μπορώ,όταν δεν αξίζω,όταν μου λείπει αυτό το πορτοκαλί που ένιωθα παλιά

είσαι,
όταν σε αφήνω να πλησιάσεις,

είσαι πάντα εδώ.