28 Δεκ 2013

ένατρία

ο τόμ 
ρόμπινς 
λέει πως 
η πρώτη 
αμοιβάδα 
που έζησε 
ποτέ, 
εξακολουθεί 
να ζει 
μέχρι και 
σήμερα.




ένα                                                            δύο                                                τρία      
δύο μάτια.
δύο σώματα ζεστά.
δύο χιλιάδες θάλασσες,
κόκκινη ζωή.
δύο μάτια.
δύο.



 ε λοιπόν,     
ούτε αυτή,     
   η πρώτη     
αμοιβάδα     
δεν έχει     
προλάβει να     
χορτάσει την    
αγάπη.    


13 Δεκ 2013

πάρτυ στο σπίτι της Ρ.

οι πλάκες ενωμένες, και οι πλάκες χώρια.
εκείνη ερωτευμένη, εκείνη διχασμένη.
όταν έγινε ξανά,
η μέρα έμοιαζε σαν όλες τις άλλες
κι ή νύχτα σαν όλες τις άλλες μαζί.
εκείνη ερωτευμένη,
εκείνη διχασμένη,
οι πλάκες τρέχουν αίμα,
πιο πληγωμένες από ποτέ,
όπως πάντα.
εκείνη ερωτευμένη,
εκείνη διχασμένη,
όταν όλα έγιναν ένα
κι όταν όλες οι πλάκες χωρίστηκαν
και έζησαν,
την άκουσα να κλαίει.
την άκουσα να λέει,
οι πλάκες χώρια τώρα.
μόνο χώρια.
μόνο χώρια.
την άκουσα να λέει,
να πληγώνει
και να γελάει.

2 Δεκ 2013

και στο λέω τώρα.

σε εσένα,
πάλι σε σένα,
ξανά και ξανά 
και πάλι σε σένα.
σαν ποίημα παλιό,
μα τα ποιήματα δε θα 
παλιώσουν ποτέ.
κανείς ποτέ
δε θα ξεχάσει
τον έρωτα.
κανείς ποτέ δε θα
ξεχάσει τη φρίκη.
κανείς ποτέ
δε θα ξεχάσει
και 
ποτέ
κανείς
δε θα πει,
γραφτήκανε αρκετά 
για την αγάπη μου.
(βαρεθήκαμε πια
να αγαπιόμαστε,
βαρεθήκαμε πια
να κοιμόμαστε αγκαλιασμένοι,
βαρεθήκαμε πια 
να κλαίμε μαζί,
και βαρεθήκαμε όσο τίποτα
να κοιταζόμαστε.)
να βάλω τα πράγματα 
σε τάξη,
αν είναι να μην έρθεις.
αν έρθεις πες μου,
να τα φτιάξω όλα
ή να μη φτιάξω τίποτα.
με λογικούς ανθρώπους
να μη μπλέκεις,
είναι υπέροχοι
και είναι όλοι.
μη μου μιλάς μόνο
για τους ευαίσθητους 
και πληγωμένους,
για εκείνους που τόσο διαφορετικοί
κάνουν εκείνο και το άλλο.
μη μου μιλάς για μένα,
για εσένα μίλα μου,
για εσένα και για εμάς.
μην ακούς.
οι έρωτες μου 
ζουν και πεθαίνουν
μέσα μου.
ζουν στα όρια
και πεθαίνουν στη γραμμή.
κι όλη η μουσική του κόσμου,
για εσένα και για εμένα
αγάπη μου,
και για τους φίλους μας
τους πιο μαγικούς  ανθρώπους
που γεννήθηκαν ποτέ.
θα βλέπουμε κι εκείνες 
τις ταινίες 
που σου αρέσουν,
κι όλα αυτά
που κάνεις χωρίς εμένα
και κάνω χωρίς εσένα,
θα τα κάνουμε χώρια.
θα τα τυλίγουμε και θα
τα πετάμε στα άπλυτα.
θα θυμόμαστε και
θα μπλεκόμαστε.
ρε καρδιά μου
τι,
πες μου
τι.
τι είναι αυτό
που δε θέλεις.
πες μου να το κάνω,
να το αγαπήσεις
ή να με μισήσεις.
αν καταλάβαινες
δε θα χαμε ελπίδες,
κι αν όχι
δεν θα είχαμε τίποτα.
όλη μέρα θέλω 
να σου πω πως
σαγαπώ.

18 Νοε 2013

305α.

αναπνέαμε τον ίδιο αέρα,
κι ήμασταν εμείς 
που γινόμαστε ένα.
το τραγούδι έλεγε
καμιά φορά παίρνω αγάπη σε σκόνες,
και εγώ μια μέρα θα γράψω στους τοίχους

όλα τα μέρη 
ισαπέχουν 
απ' τον παράδεισο*.

και μια μέρα θα μου πεις
τι σκέφτεσαι
κι εγώ θα σε αγγίξω 
σαν να είναι η πρώτη φορά.
η πρώτη κι η τελευταία φορά,
η μία και μοναδική φορά.
ένα παράπονο μόνο,
όσο κοντά κι αν έρθουμε
ποτέ δε μου φτάνει.
ποτέ δε φτάνει.
δέρμα σε δέρμα
είναι η καλύτερη 
προσφορά μας;

*R.Burton

13 Νοε 2013

Όταν ήμουν νέα χόρευα ζίγκα.

Έδιωξα αυτές τις ενοχλητικές γυναίκες απ' το σαλόνι μου. Διάολε,πότε θα μάθουν οτι δεν είναι ευγενικό να ξυπνάς μια γριά γυναίκα, μες στα άγρια χαράματα για να της πουλήσεις αυτές τις ανοησίες; Μεταξύ μας, ακόμη κι αν αυτές οι παλιοφυλλάδες έγραφαν κάτι ενδιαφέρον, όπως τον καιρό του Προύγκιστερ, τι δουλειά είχαν αυτές οι αναθεματισμένες στην κάμαρα μου; Σαν πώς αντέχουν τα μάτια μου να διαβάζουν;

Κάθησα στην μπλε πολυθρόνα μου. Η κυρία Στάιγκερ είχε αφήσει ένα βάζο γλυκό στο τραπεζάκι,το ίδιο πρωί. Η κυρία Στάιγκερ, μπλέκεται στα πόδια μου συνεχώς. Είναι ένας μεγάλος μπελάς. Μπαινοβγαίνει εδώ μέσα για να λερώνει με τα βρωμοπάπουτσα της. Κι όλο θέλει να μου αλλάζει τα βρακιά λες κι είμαι μωρό. Ο γλυκός μου Πιτ, κατουράει στα πλυμένα της σεντόνια, αλλά αυτή κάνει την ήρεμη, σα να μη τη νοιάζει. Ποιός ξέρει τι κατάρες ρίχνει στον κακόμοιρο τον Πιτ πίσω απ' τη πλάτη μου!

9 Νοε 2013

μ





πονάω εδώ κι εδώ.   άγγιξε με εδώ.   κι εκεί.
πες μου,ή εντάξει, μην πείς τίποτα                                    
*mary robinson
μόνο έλα.










πες μου
άκου με
δες.








αφελείς και μαγεμένοι,   έχω εσένα και ζητάω εσένα μόνο.   αφελείς και μαγεμένοι,   
                                        αφελείς κι αγαπημένοι,   ας μη θυμόμαστε τίποτα πια,
                                                                            κι ας μείνουμε μαζί   έτσι.

 


27 Οκτ 2013

29 Μαίου 2011-στα πρόχειρα

*ήταν και είναι για σένα που ποτέ δεν καταλαβαίνεις(:



μου είπες πως αυτό θα είναι η καταστροφή μου..
αλλά εγώ δεν θα καταστραφώ ποτέ αφού έχω εσένα ρε!
Οταν περπατάς δίπλα μου,είμαι ο εαυτός μου,τέλος.
Δηλαδή τι να λέμε..!σ'αγαπώ από δω μέχρι τον ουρανό
και πάλι πίσω..!

σκέφτομαι και λυπάμαι.

λυπάμαι
λυπάμαι
σκέφτομαι και
λυπάμαι.

πότε θα σωθούμε
και
πότε θα σωθώ;

λυπάμαι λυπάμαι λυπάμαι
και φοβάμαι.
θα το γράψω μια μόνο φορα
γιατί λυπάμαι να το βλέπω.

θα θελα,
τόσα πολλά.
και τόσο λίγα.
θα ήθελα
μια θάλασσα
ζεστό νερό,
κι όλες
τις σκέψεις μου
στον πάτο.
θα ήθελα εσένα στην άλλη
μεριά της θάλασσας μου.
θα ήθελα εσένα για θάλασσα μου,
ίσως.

σκέφτομαι σκέφτομαι
σκέφτομαι
και λυπάμαι.

αλλά
ξέρω,
αλήθεια το ξέρω,
πως
οι αλήθειες μας
αγαπιούνται.
και όλα
ανακουφίζονται.

23 Οκτ 2013

να μη μετανιώσουν ποτέ.





για εκείνη,στεναχωριέμαι.






όταν πέθαινα από έρωτα,                                           υπέροχος κόσμος,καρδιά μου,
το αίμα μου θα έκαιγε το δέρμα μου,                           σε θυμάμαι να καίγεσαι,
θα έκαιγε την καρδιά μου,                                          σε θυμάμαι να μην αντέχεις έτσι,
τα μάτια μου.                                                            είδα έναν άνθρωπο να καίγεται
πεθαίνοντας,θυμάμαι,                                                από μέσα,
να μη θυμάμαι τίποτα.                                               κι άλλους να λεν πως δεν αντέχουν.
όταν πέθαινα από έρωτα,                                          είδα εσένα,
δεν είχες μάτια,δεν ζούσες                                         είδα εμένα,
δίπλα μου.                                                               και δεν κατάλαβα πότε,
θα σε έσπρωχνα κάτω                                              είδα χιλιάδες καμένους
με τα πόδια μου,                                                      να τρέχουν στους δρόμους.
σε θάλασσες από μαύρο,
να δεις,
θα σου έδειχνα αυτό το τραγούδι,
και δε θα μιλούσα ποτέ,
δε θα σκεφτόμουν ποτέ,
καμένα όλα,σε καμένο σώμα.









όλα είναι άδικα,
κι άδικα μου ζητάς.
εκείνοι που πονέσαν πιο πολύ,
ας κάνουν ό,τι θέλουν πια
-τους δίνω τα δικαιώματα όλα,
κι εκείνοι που θυμήθηκαν καμιά φορά,
ας μη μιλήσουν ποτέ ξανά
για αδικίες.


 

16 Οκτ 2013

αυτά που θα σου έλεγα αν ήσουν εδώ,ίσως.





της έλεγα άντε να σε μάθει πάλι κάποιος απ' την αρχή/
κι εκείνη που μ' αγαπούσε στ' αλήθεια έλεγε θα θελα να πέθαινες








το μόνο που είχα να σου δώσω ήταν αλήθεια.
πάλι τα ίδια θα πω και σταματάω.
-
το μόνο που έχουμε να δώσουμε είναι η αλήθεια μας
και αν δεν είχα κανένα να καταλάβει
θα ήταν άσχημα.  αν δε (σου) μίλαγα θα ήταν άσχημα.
είναι εκείνοι
που όταν κρατάνε μέσα τους,
εκείνα μεγαλώνουν
και πνίγουν.
κι έτσι μου χεις σώσει τη ζωή
χιλιάδες φορές.
-
το μόνο που έχουμε να δείξουμε είναι το ψέμα μας.
τα.τα ψέματα μας.
κι όλο γελάω μαζί μου,που νομίζω.
τα ψέματα δε φτιάχνουν αλήθειες,
εγώ θα το μάθω καλά.
γελάω και με σένα που κρύβεσαι τόσο καλά
και προδίδεσαι τόσο όμορφα.



σ' ό,τι μου πείς έχεις δίκιο/σ' ό,τι ζητήσεις έχεις δίκιο/ό,τι πω είναι ψέματα/δε θέλω να μ' αγαπάς έτσι/έτσι κι αλλιώς/θέλω να μ' αγαπάς/έτσι και αλλιώς/να σ' αγαπάω/με αλήθεια.

15 Οκτ 2013

κατακάθια








η αγάπη μου μετριέται στα τσιγάρα που πετάξαμε πριν μπούμε στο λεωφορείο.











_με κούρασαν αυτά που γράφουν,
και δε πιστεύω κανέναν τους.
να ξέρεις.

29 Σεπ 2013

φορέας

όταν ενιώθα όμορφα,
και όταν ενιώθα,
οι άνθρωποι ήταν χρώματα.
κι όταν σε βρήκα,
είχαμε να μοιραστούμε
τα πάντα.
 

25 Σεπ 2013

ντρέπομαι

κάποιος μου είπε κάποτε,
πως για να κερδίσω,
πρέπει να φτιάξω μια
αληθινή στιγμή για εμένα
και για σένα.
κι εγώ χάνω συνέχεια.
και ξέρω γιατί.
γιατί σε πληγώνω
και δεν ακούω τη φωνή μου.
σε πληγώνω
και δε βλέπω τα χέρια μου.
μακάρι να κέρδιζα,
μακάρι να μην κέρδιζα,
μακάρι να μην παίζαμε,
μακάρι να κέρδιζα εσένα.
άσχημο
να κάνω
αυτό
το λάθος.
όχι σε όλους,
σε σένα μόνο.



αγάπη μου,
έλα να ξαπλώσουμε εδώ
και να μη μιλήσουμε
ξανά ποτέ..




20 Σεπ 2013

έχω χρόνια να φιλήσω το στόμα σου,

κι όμως κανείς δε με κατάλαβε.
έχω χρόνια να φιλήσω το στόμα σου
κι εκείνοι μιλάνε για σένα,
σα να ήσουν.
έχω χρόνια να φιλήσω το στόμα σου,
να δακρύσω τα μάτια σου,
να θυμήσω τη φωνή σου.
κι εκείνοι.
μου 
είπαν 
για σένα.
εκείνοι,αγάπη μου,
που δεν έχουν ιδέα,
οι αφελείς εραστές
της μιας βραδιάς σου.
για το δέρμα σου
-τις μάσκες σου.
για τα λόγια σου
-τα μεταξύ μας.
έχω χρόνια να φιλήσω το στόμα σου,
να διαλύσω το τίποτα.

24 Αυγ 2013

για να θυμάμαι.

και νιώθεις άσχημα,
και δεν έχεις πια τι να πεις.
μετράς κι είναι όλα στη θέση τους,
δάχτυλα,χέρια,πόδια,σπίτι,άνθρωποι.
μετράς και δεν έχεις τίποτα.
κι εσύ δε γράφεις για μένα,
δε σκέφτεσαι εμένα,
κι εγώ σε βλέπω στον ύπνο μου
και μετράω.
και δε με νοιάζεις στ' αλήθεια
γιατί θα σε κοίταζα 
στα μάτια 
και θα σου το έλεγα.
έλα,
σταμάτα 
να μιλάς,
να μιλάς,
σταμάτα.
και νιώθεις άσχημα 
και δεν έχεις πια τι να πεις,
δεν έχεις πια τι να γράψεις,
μετράς και δεν έχεις τίποτα,
γεύση,χρώματα,πάθος.
η λέξη πάθος.
το μόνο που δε σκέφτομαι 
όταν την ακούω είναι πάθος.
σα ψεύτικος οργασμός μου ακούγεται.
και ξυπνάς και δε νιώθεις τίποτα,
και χάνεις τον εαυτό σου,
και χάνεις το μυαλό σου,
και μετράς,και μετράς.
πέντε δάχτυλα από δω,
πέντε από κει.
δυό χέρια.
πονάς πουθενά;
έλα να πνιγούμε στην υγεία μας.
θα γίνω γριά και χοντρή
και δε θα πονάω πουθενά.
έλα να πνιγούμε στην υγεία μας,
αλλά όταν θα σε παρακαλάω 
δώσε μου αυτά τα χάπια 
που με κάνουν να κοιμάμαι.
έλα τώρα,
σα να παίζουμε σε εκείνες τις ταινίες
που η πιο όμορφη ηθοποιός 
έχει κατάθλιψη κι όλο 
νιώθει άσχημα.
αλλά εγώ δε θα είμαι όμορφη
και δε θα νιώθω τίποτα.
θα είμαι απόλυτα άσχημη.
και δε με νοιάζει,
αυτό δε καταλαβαίνεις.
και με νοιάζει
και πάλι δε καταλαβαίνεις.
και θέλω να έρθω να σε βρω
απλά για να σε κοιτάω.
να σε κοιτάω και να νιώσω κάτι,
κάτι σαν απέχθεια κι έρωτα.
γαμώτο.
έστω απέχθεια.
καλά,
δεν είναι τίποτα,
θα περάσει,
θα πνιγούμε στην υγεία μας,
θα πνιγούμε στη ζωή μας.
το μόνο σίγουρο είναι οτι
θα πνιγούμε.


7 Αυγ 2013

Qui vivra verra

θα επιστρέψουμε,
αιχμηρές κι επιτακτικές,
όπως πρέπει.















να γινόμουν κόκκινο 

πόνου,
σύγχυση έρωτα,
αδυναμία χαρακτήρος,

αλίκη στη χώρα των φαρμάκων.

να με κράταγες,
να με καθάριζες,
να με έφτιαχνες.

η πραγματικότητα κρύβεται στα κουρασμένα μάτια
των γιαγιάδων στα μέσα μαζικής μεταφοράς,
άκου που σου λέω.

4 Αυγ 2013

εσύ κι εγώ δεν θα γίνουμε σαν κι εκείνους.εσύ κι εγώ θα ξεκινάμε μαζί κάθε μέρα.

για μένα 
και για σένα
θα γράψουν οι σπουδαίοι.
όσοι γνωρίσαμε,
μεγάλοι του καιρού μας.
για σένα και για μένα,
όσο μπορώ
θα γράφω εγώ,
κάτι να φέρνει την ιδέα των
ματιών σου.
να ξαγρυπνά 
μισοφαγωμένα σώματα,
ήρεμων και χυδαίων.

τις νύχτες που κοιμάμαι 
μακριά σου,
κι εκείνες που κοιμάμαι
μονάχα με το σώμα σου,
βλέπω όνειρα 
που δε θυμάμαι.
σου αφήνω χώρο δίπλα μου,
νιώθω τα δαχτυλάκια σου
να περπατάνε στο δέρμα μου.
δέρμα που αναπνέει,
απ' την ανάσα σου,
τρυπώνει εδώ κι εκεί
και ζητάει να πολλαπλασιαστεί.

για μένα
και για σένα
θα γράψουν οι σπουδαίοι.
κάποιον κάναμε χαρούμενο απόψε.

14 Ιουλ 2013

οι καλοί και οι κακοί

νομίζω καιρό τώρα 
γελάω αντί να κλαίω,
γιατί έχει πλάκα,
δε νομίζεις;
γιατί κάποιος μου είπε σήμερα πως,
είστε τα δυο μου μάτια.
τα δυο μου μάτια.
τα μάτια,που είναι για να κλαίμε μάλλον,
για να γεμίζουν δάκρυα και να καθαρίζουν.
όπως τα χέρια είναι για να δείχνουμε
και τα πόδια για να φεύγουμε.
σωστά ε;

η μικρή κυρία ήταν όμορφη και το έλεγε στον εαυτό της.η μικρή κυρία ήταν ευγενική-απαντούσε ευχαριστώ.η μικρή κυρία είχε φίλους και ό,τι ήθελε.η μικρή κυρία δεν πονούσε πουθενά.συναντούσε άλλους που πονούσαν.η μικρή κυρία έτσι κι αλλιώς δεν πίστευε σε τέτοια.η μικρή κυρία είχε έναν κόσμο στα παπούτσια της, ο,τι κι αν γινόταν κάνεις δεν μπορούσε να την κάνει να σταματήσει να κουνάει τα δαχτυλάκια της εκεί μέσα.

για τους δαίμονες και τις ακαταστασίες.
για τη φθορά που μ' ενοχλεί.
για τη χυδαία πραγματικότητα που βλέπω 
δεθασουπωλέξη.
οι μικρές κυρίες 
πληγώθηκαν και πλήγωσαν.
μαλακία τους.

27 Ιουν 2013

εμείς.

όταν με κοιτάς,
όταν σε κοιτάω,
όταν με αγγίζεις,
όταν με σκέφτεσαι,
όταν σε πειράζω,
όταν μ' αγκαλιάζεις,
όταν σε κοιτάω,
όταν με κοιτάς,
όταν σ' αγγίζω,
όταν σε σκέφτομαι,
όταν γελάς,
όταν καπνίζεις,
όταν γελάς,





θέλω να σε κρατήσω πάνω μου,
να σε κρατήσω πάνω μου,
να αγγίζω το δέρμα σου και να νιώθω μόνο 
την ανάσα μας.

11 Ιουν 2013

έγραψα κάποτε(έχουμε υπάρξει)

έχουμε υπάρξει πιο μόνοι και πιο μαζί,
                        πιο αγκαλιασμένοι και πιο χωριστά,
                        πιο δυνατοί και πιο φοβισμένοι,
                        πιο ερωτευμένοι και πιο φυλακισμένοι.
έχουμε υπάρξει πιο άνθρωποι,χωρίς τίποτα,πιο άρρωστοι,πιο πίσω,πιο πνιγμένοι.
έχουμε υπάρξει πρωί κι έχουμε πεθάνει βράδυ,έχουμε ξηλώσει κι έχουμε ράψει πάνω μας.
έχουμε υπάρξει πιο όμορφοι και πιο άσχημοι,σε όλα τα χρώματα.
έχουμε διώξει και έχουμε φέρει,έχουμε υπάρξει πιο μόνοι,πιο πονεμένοι,πιο σίγουροι.
έχουμε υπάρξει πιο μικροί,πιο μακρινοί.έχουμε υπάρξει πιο μόνοι,πιο ελεύθεροι.



δεν αντέχω να λες πως 
δε θυμάσαι που περπατούσαμε με φθαρμένα χέρια και πόδια να σέρνονται και ανοιχτή καρδιά.
αφού έχουμε υπάρξει πιο πληγωμένοι,πιο ερωτευμένοι και πιο γεμάτοι από σκιές.

τρυφερά.

"δεν θέλω να καθαρίσω το σπίτι μου,
θέλω να μένω στο δικό σου και να τρίβομαι στα σεντόνια σου.."




μαθαίνουμε,ζούμε,πρωί και πεθαίνουμε,
κρατάω το χέρι σου,δέρμα σε δέρμα.
θόρυβος στη φωνή μου,μόνοι μας,
αν άκουγες,αν μιλούσα,αν ήταν,
αν πίστευα και αν έφευγες,
θα μοιραστούμε το αδύνατο,
διαίρεση με το μηδέν,
να σβήσεις τα μάτια μου.

28 Μαΐ 2013

εγώ&εγώ

να πνιγούμε μαζί,εγώ κι εσύ.
εγώ μαζί με σένα.
τώρα που γίναμε αίσθηση μαζί.
τώρα που δε μου αρκείς.
τώρα που σε σκέφτομαι πιο λίγο
και σαγαπώ σκέτο.
να πνιγούμε μαζί,
εγώ κι εσύ.
γιατί εσένα δε θέλω να σε προδώσω.

24 Μαΐ 2013

the boy







                                                                με παγωμένα χέρια 
                                    να μη με πιάνεις ποτέ.

 



αποσπάσματα








το μέσα μου ξύπνησε και κάνει φασαρία.
κατέβηκε στη κουζίνα να φάει τα χέρια μου.

μην έρθεις τώρα.

θα τις πνίξω τις αλήθειες μου μια μέρα,
γιατί ήταν ψέματα και με κορόιδεψαν.








15 Μαΐ 2013

______γίνε φωτιά.


καπνίζεις.
κι εγώ σε κοιτάζω,
κι ύστερα κάνω πως δε σε κοιτάζω.
θα ρθει η μέρα
και θα ρθουν μέρες,
που θα λυπάσαι και θα σε νοιάζει.
θα έρθεις
και δε θα μοιάζουμε 
και θα ρθουν μέρες,
να νιώθεις τα χέρια μου παντού.
στα ξένα βλέμματα και μη.
ζήσαμε χωριστά,
στη μαζί εποχή μας.
και ζούμε πληγωμένοι 
από τυχαίους-
(για την ηδονή της πληγής,
μη το σκέφτεσαι.)
γίνε η μουσική εκείνη,
που με κάνει να σε ψάχνω στους δρόμους,
γίνε φόβος
και πληγή.
γίνε______

 

12 Μαΐ 2013

115μ.

σε αυτά που βλέπω τις νύχτες,
και σε εκείνα που σκορπίζω τις μέρες μου,
τελευταία,
άνθρωποι που με τρομάζουν,κλέβουν τη φωνή μου με φιλιά.
φεύγω και γυρίζω αλλού,σε οικεία και σε κείνα.
κι ύστερα φεύγω και γυρίζω,
σκοτεινές σειρήνες,μυρίζω το δέρμα σου.
σε βρίσκω,σε χάνω και τίποτα.
σε έχω,
και θέλω κι απέχω.
θυμάσαι τι μας έκανε να νιώθουμε;





(να περπατάς στους δρόμους,ξένους δρόμους,
με καμένα χέρια,ξεχασμένα μάτια σε μάτια,πλακάκια.
να πατάς τα κενά και τις γραμμές,
να μου αγγίζεις τις πληγές με σίγουρα δάχτυλα
και να μου φιλάς το σβέρκο με στόμα από φωτιά,
το σώμα μου να σ' ηρεμεί.)

2 Μαΐ 2013

αν μπορούσα να βρω τις λέξεις και αν στο σ' αγαπώ υπολόγιζα την καταστροφή.

έτσι κι αλλιώς απ' όλους νωρίς έφευγα ή φεύγανε
κι αφού δεν θυμάμαι τι να σκεφτώ για να ηρεμήσω
κι ύστερα γιατί το σώμα μου μένει σταθερό αφού όλα μέσα βυθίζονται.
έτσι κι αλλιώς,δε θυμίζει εσένα ούτε μυρίζει σαν εσένα
κι αφού εγώ είμαι και ξέρω πως να παριστάνω πως με νοιάζει όσο το θυμάμαι
κι ύστερα γιατί εσύ,απ' όλους σαν να είδες ό,τι βλέπω,
κι ύστερα πάντα  με νοιάζει πιο πολύ απ' οτι,
και φτάνει μέσα κι οι ιστορίες μου μπερδεύονται,
τα τρία επίπεδα της αλήθειας μου τυλίγονται πάλι,
και δεν ξέρω.
τα ψέματα που πιστεύεις δεν είναι ψέματα έτσι κι αλλιώς.
θα σε προδώσω για ένα φιλί.

να γράψεις με μολύβι
όταν μου πεις το
δεν αντέχω που εννοείς.
τα γράμματα φαίνονται
πάντα πιο όμορφα έτσι.

25 Απρ 2013

και θα έχει τα μάτια σου πάντως

θυμάσαι εκείνους,
θυμάσαι τους και τους όχι.
τους βάρβαρους καταπατητές
και τους αφελείς ερωτευμένους.
τους αρκούντες και μη.
θυμάσαι τους τόσους,
περπατάνε με τις ιστορίες σας
δεμένες στα μάτια τους,
να βλέπεις σε χιλιάδες ανθρώπους
το ίδιο τέλος και πάλι το ίδιο.
σε άγνωστα μάτια
και στα πιο αγαπημένα,
σε τυχαία βλέμματα ο φόβος ο ίδιος.
να βγάλεις τα μάτια σου
να δεις το φως.
μου έραψες στα μάτια το ίδιο τέλος.
να βγάλω τα μάτια μου να δω το φως.

αν
βρείς
αυτόν

που σε κοιτάει στα μάτια,
κι ας ξέρει τι βλέπεις-κι ας κρύβεις τι βλέπεις.
και τα αγγίζει.
μην του κόψεις τα χέρια-
κόψε τα χέρια σου.
μη δαγκώσεις το λαιμό του ελπίζοντας σε αίμα-
χτύπα τον να φύγει.
κι αν όχι
μη κοιτάξεις καν τα μάτια του,
νιώσε και άντεξε το.
βγάλε τα μάτια σου να δεις το φως
κι ύστερα όσο αντέχεις κοίτα τον.


4 Απρ 2013

η κλωστή

γνωρίζεις ανθρώπους,γελάς,βγαίνεις στον ήλιο,κοιτάς την ώρα,μιλάς. οι μέρες περνάνε γρήγορα,οι νύχτες το ίδιο. ανοίγεις τα μάτια,τυχαία μέρα. νιώθεις ένα κάψιμο στην κοιλιά,τυχαία μέρα. και μήνες μετά νιώθεις μια λεπτή κλωστή να περνάει από μέσα σου. δεν τη σκέφτεσαι. τρέχεις να προλάβεις,την ξεχνάς,τη συνηθίζεις. μαθαίνεις να περπατάς στο σπίτι χωρίς να μπερδεύεται στα έπιπλα. μαθαίνεις να προσέχεις τους ανθρώπους, να ελέγχεις τις κινήσεις σου. κοιμάσαι μαζί της,ξυπνάς μαζί της,σε σκοτάδι και σε φως.

κι έρχεται πίεση και πόνος ξαφνικά. διακοπή αίσθησης και παύση επαφής. νιώθεις την κλωστή να καίει στην κοιλιά και στην πλάτη σου. κάτι την τραβάει και σε κόβει σε αποχρώσεις. περιμένεις να περάσει. μετράς αριθμούς,σώματα,σπασμένες σιωπές. τραντάζεσαι,πέφτεις κάτω και νιώθεις ρωγμές. αγγίζεις την κοιλιά σου απαλά,μεταφέρεις τον πόνο στα δάχτυλα και τον διώχνεις στον αέρα. σηκώνεσαι όρθιος,σε χρόνο και σε τόπο,κοιτάς πίσω σου,κοιτάς ξανά και δεν τη βλέπεις.

σκέφτεσαι,η κλωστή σου έχει αρχή. και τέλος. έναν κόμπο στην πλάτη σου και δρόμους. ανάμεσα,πέρα και δίπλα σε κόσμους. πρώτη φορά σκέφτεσαι να την ακολουθήσεις,να ψάξεις που φτάνει. κλείνουν τα μάτια σου,κουρασμένα. στο όνειρο σου,η κλωστή σου σ' ανεβάζει στον ουρανό. κοιμάσαι στα σύννεφα,διασκεδάζεις με ξεχασμένες σταγόνες. χνουδωτές άκρες σου χαϊδεύουν το πρόσωπο. ανοίγεις τα μάτια,νύχτα. την κοιτάς προσεχτικά,είναι ήρεμη τώρα. την τυλίγεις στο δάχτυλο σου, την αφήνεις, την τυλίγεις ξανά. την κοιτάς που περνάει κάτω απ' την πόρτα.

την ακολουθείς,φτάνεις στην εξώπορτα,βγαίνεις στο δρόμο με σκέψεις κλειστές,τσαλακωμένα μάτια. ησυχία. διακλαδώσεις,πράσινες γραμμές σε τυλίγουν. νύχτα. κι η κλωστή σου σ' οδηγεί,σφυγμοί αναβοσβήνουν. σκάνε φυσαλίδες ανυπομονησίας στην κοιλιά σου. προχωράς,προχωράς για μέρες. κεραίες,φώτα,πλατείες,απουσίες,σκάλες,θλίψεις,φανάρια. με τις αισθήσεις έτοιμες και το σώμα ζωντανό. ώσπου βρίσκεις τη κλωστή σου κάτω από μια πόρτα. καφέ πόρτα. την αγγίζεις με μνήμες και μυρωδιές οικείες να τρίζουν. τραβάς τη κλωστή, δεν κουνιέται. έρχονται νύχτες και μέρες έξω απ' την πόρτα.

ώσπου ανοίγει η πόρτα και σε παγώνουν δυο πόδια,δυο χέρια,δυο μάτια,μια κοιλιά άγνωστη με την κλωστή σου. θες να φύγεις. τρέχεις,πέφτεις και σηκώνεσαι,τραβάς την κλωστή σου απότομα για να τη βγάλεις από μέσα σου. τη γρατζουνάς να κοπεί. φτάνεις στο σπίτι σου,κλείνεις την πόρτα με δύναμη,πονάς,μα θες να μείνεις μόνος. ένας άλλος άνθρωπος στην κλωστή σου θα ήταν πάντα μια σκέψη,ένα βάρος. πέφτεις κάτω. ψαλίδι. προσπαθείς μα τίποτα. ξανά. ακούς την πόρτα να χτυπάει. σταματάς να αναπνέεις,δεν νιώθεις τα πόδια σου. κάποιος χτυπάει την πόρτα. κάτι χτυπάει τη καρδιά σου,φοβάσαι με χέρια φτιαγμένα από άμμο. κλείνεις τα αυτιά και τα μάτια σου. φέρνεις σκοτάδι,αφή,φωτάκια που τρεμοπαίζουν. ηρεμείς το σώμα σου κι η κλωστή σου σ' οδηγεί. βλέπεις τα χέρια σου ν' ανοίγουν την πόρτα. βλέπεις τα μάτια σου να βλέπουν εκείνη.

συνεχίζεται. αυτό.

3 Απρ 2013









πως μέναμε κοντά,σ' ένα σπίτι όλο ξέστρωτα κρεβάτια.



25 Μαρ 2013

αν σε πληγώσω θα φταίω εγώ.

ήρθαμε,πήραμε,
δώσαμε,φύγαμε.
χρειάζεσαι επιβεβαίωση κι εγώ σου λέω
πως αναρρωτιέμαι.αλλά πως δεν με νοιάζει.
αν σε φέρνανε στα πόδια μου,
κι αν ερχόσουν στα πόδια μου
ξέρεις τι θα έκανα,
και τι θα έφτιαχνα.
στις ιστορίες μου κάνω πως σ' αγαπάω.

ξέρεις.
κι αν δεν αντιδράσω όταν φύγεις,
θα είναι επειδή πέθαναν τα χέρια
κι η φωνή μου.
στα παράφορα ανούσια,
θα συνηθίζω να ξεχνάω
και στα ανυπόφορα θα
σκοτώνω τις λέξεις που είχα.                              στις ιστορίες μου κάνω πως μ' αγαπάς.
και στις ιστορίες των άλλων σε διώχνω από πάνω μου.
σε όμορφα και σε άσχημα,σε όμορφα μόνο-ως αποτέλεσμα,
χρειάζομαι τα μάτια σου,
θέλω το σκοτάδι μου.
ή ανάποδα.
 

11 Φεβ 2013

το τελευταίο σου τσιγάρο.

χρειάζομαι.
γάμα το.θέλω.
απ' αυτά που πεθαίνουν για ανακούφιση,
που πεθαίνουν στις αναβολές,
στις στιγμές και ορίζουν.



είναι μέρες που καίγομαι στις άκρες.
είναι βράδια που ζαλίζομαι,
κι είναι νύχτες που μ' αγγίζεις.
είναι νύχτες που φεύγουν,
είναι μέρες που δεν θυμάμαι,
είναι σκιές που μου γελάνε.
είναι σημάδια,
γύρω μας
και μέσα μας,
πάνω μας.
είναι μέρες που καίγομαι στις άκρες.
είναι βράδια που ρίχνω τη στάχτη μου
κι είναι νύχτες που έρχεσαι.

6 Φεβ 2013

με σκοτάδι,γέλια και μέθη.






με σκοτάδι,    φόβους και     όμορφα λάθη.
                      να κρυφτώ στους πολλούς,
               να κρυφτώ δίπλα σου,
                        να μην προσέξουν διαφορά.

στο    κενό    αέρος 
 που επιτρέπονται τα χέρια

και στη     μεταφορά    αναπνοής
 που αφήνεσαι πια,

κοίτα με.






8 Ιαν 2013

(παρα)συμπαθητικό.


σου τυχαίνουν εκείνοι ή τους φτιάχνεις εσύ;
...
ζηλεύεις ποτέ;
οι φίλοι σου πέφτουν και σηκώνονται και η θάλασσα σου ανεβοκατεβαίνει και 
φέρνει ξερά φύλλα,χώματα,πλαστικές σακούλες,περιτυλίγματα,χέρια από κούκλες,
κουταλάκια του γλυκού,ψεύτικα δέρματα.ό,τι θες βρίσκεις εκεί κάτω.

*από reddotcomix.blogspot.gr











δεν ήθελα να φύγει(ς).