Έδιωξα αυτές τις ενοχλητικές γυναίκες απ' το σαλόνι μου. Διάολε,πότε θα μάθουν οτι δεν είναι ευγενικό να ξυπνάς μια γριά γυναίκα, μες στα άγρια χαράματα για να της πουλήσεις αυτές τις ανοησίες; Μεταξύ μας, ακόμη κι αν αυτές οι παλιοφυλλάδες έγραφαν κάτι ενδιαφέρον, όπως τον καιρό του Προύγκιστερ, τι δουλειά είχαν αυτές οι αναθεματισμένες στην κάμαρα μου; Σαν πώς αντέχουν τα μάτια μου να διαβάζουν;
Κάθησα στην μπλε πολυθρόνα μου. Η κυρία Στάιγκερ είχε αφήσει ένα βάζο γλυκό στο τραπεζάκι,το ίδιο πρωί. Η κυρία Στάιγκερ, μπλέκεται στα πόδια μου συνεχώς. Είναι ένας μεγάλος μπελάς. Μπαινοβγαίνει εδώ μέσα για να λερώνει με τα βρωμοπάπουτσα της. Κι όλο θέλει να μου αλλάζει τα βρακιά λες κι είμαι μωρό. Ο γλυκός μου Πιτ, κατουράει στα πλυμένα της σεντόνια, αλλά αυτή κάνει την ήρεμη, σα να μη τη νοιάζει. Ποιός ξέρει τι κατάρες ρίχνει στον κακόμοιρο τον Πιτ πίσω απ' τη πλάτη μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου