27 Νοε 2011

στο μέρος Μ.

πριν πάρα πολύ καιρό είχα σκεφτεί κάτι.
ένα μέρος Μ. που ζουν ο άνθρωπος Α. ,
στο δίπλα σπίτι ο άνθρωπος Β. και απέναντι τους ο άνθρωπος Γ. 
Λίγο πιο μακριά μένει ο άνθρωπος Χ.

~ο άνθρωπος Α. είναι πολύ περίεργος.Ζει μόνος του και περνάει όλη του τη μέρα στο σπίτι, χωρίς να βγαίνει σχεδόν ποτέ έξω.διαβάζει βιβλία συνέχεια, και αν τύχει να βρεθεί με κόσμο κάνει σαν να μην ξέρει τίποτα κι όλοι μπερδεύονται και τον λένε περίεργο τελικά.Στ' αλήθεια είναι περίεργος ο άνθρωπος Α. ,δεν συμπαθεί παρά ελάχιστους,δεν δίνει ευκαιρίες αλλά ξέρει τι θα πεί αγάπη στην ουσία.Ο άνθρωπος Α. έχει αληθινούς φίλους και τους προσέχει.Τον τελευταίο καιρό,έχει συνηθήσει τον άνθρωπο Β. που του χτυπάει κάθε πρωί για καλημέρα.Και μιά μέρα έκανε κάτι που τον έκανε να χάσει τον ύπνο του.Ένα πρωί ο άνθρωπος Α. ξύπνησε με πολύ όρεξη και περίμενε τον άνθρωπο Β. να του χτυπήσει την πόρτα,όμως εκείνος αργούσε και τελικά όταν πήγε, ο άνθρωπος Α. χάρηκε τόσο που του έδωσε να διαβάσει ένα από τα βιβλία του.Όμως αυτό δεν ήταν σωστό,σκέφτηκε ο άνθρωπος Α. ,τον ξέρω μόνο λίγους μήνες, και μάλλον δεν θα καταλάβει.

~ο άνθρωπος Β. είναι πολύ ζεστός.Δεν στεναχωριέται συχνά,εννοεί αυτά που λέει και όταν σου δώσει σημασία θυμίζει εμπιστοσύνη.Είναι πολύ αγαπητός στους περισσότερους που τον ξέρουν.Ο άνθρωπος Β. πήγε να ζήσει στο μέρος Μ. πριν λίγο καιρό γιατί του άρεσε πολύ περισσότερο από την παλιά του γειτονιά.Εκεί γνώρισε τον άνθρωπο Α. ,τον οποίο συμπάθησε αμέσως.Όμως ο άνθρωπος Α. ήταν λίγο απόμακρος,μέχρι που έδωσε στον άνθρωπο Β. να διαβάσει κάτι και ο άνθρωπος Β. κατάλαβε.Και έγραψε κάτι για να το δώσει στον άνθρωπο Α. και εκείνος να του πει τη γνώμη του.Και έτσι ο άνθρωπος Α. βρήκε κάποιον που κατάλαβε και ο άνθρωπος Β. βρήκε κάποιον που ήξερε.

~ο άνθρωπος Γ. είναι όμορφος και φωτεινός.Μπορεί να σκαρφαλώσει πάνω στην στέγη του σπιτιού του για να δει πως φαίνονται από εκεί τα λολούδια του.Ο άνθρωπος Γ. είναι η καλύτερη λύση αν κάποιος είναι λυπημένος.Επίσης, στην πραγματικότητα δεν ζει ούτε στο μέρος Μ. γιατί είναι στον κόσμο του.Θεωρεί τον άνθρωπο Α. γλυκούλη και του αφήνει λουλούδια στο γραμματοκιβώτιο του κάθε Παρασκευή.Συμπαθεί τρομερά τον άνθρωπο Β. γιατί νιώθει πάντα καλά μαζί του.Αλλά αγαπάει στ' αλήθεια τον άνθρωπο Χ. Ίσως γιατί ο άνθρωπος Γ. και ο άνθρωπος Χ. δεν μοιάζουν καθόλου,αλλά με τον καιρό βρήκαν ο ένας τον τρόπο του άλλου και έμαθαν να είναι ευτυχισμένοι.Κι έτσι ο άνθρωπος Γ. δεν θυμώνει στον άνθρωπο Χ. που δεν έρχεται να μείνει πιο κοντά του,γιατί ξέρει πως είναι λίγο δικός του.

~ο άνθρωπος Χ. είναι όμορφος σαν νερό και μυστήριος.Προτιμάει την ησυχία και θέλει να μένει εντελώς μόνος.Με τους άλλους ανθρώπους θυμώνει, και δύσκολα μπορεί να δεθεί μαζί τους.Αλλά είναι τόσο πραγματικά όμορφος και όλοι τον προσέχουν,χωρίς να το έχει ανάγκη.Ο άνθρωπος Χ. δεν γνωρίζει τον άνθρωπο Α. και τον άνθρωπο Β. ,έχει συναντηθέι με τον άνθρωπο Α. μόνο,μερικές φορές τυχαία.Αγαπάει όμως τον άνθρωπο Γ. και ενώ μοιάζει να μην αντέχει την ενεργητικότητα του,στ' αλήθεια τον χρειάζεται.Ο άνθρωπος Χ. δεν δείχνει ποτέ τα συναισθήματα του κι έτσι πολύ λίγοι έχουν καταλάβει πόσο αγαπάει τον άνθρωπο Γ. και πόσο καλό έχει κάνει στον άνθρωπο Χ.
  

(ή μπορεί απλώς ο άνθρωπος Α. ,ο άνθρωπος Β. ,ο άνθρωπος Γ. και ο άνθρωπος Χ. να μη γνωριστούν ποτέ)

21 Νοε 2011

θα ήθελα να γράφω μόνο ναι και όχι

δεν γίνεται να τα λες αυτά.
αλλά εγώ αν θέλεις θα σου πω, οτι θυμάμαι να σε έχω ακούσει να λες.
και θα επιμένω και θα επιμένω μέχρι να σε πείσω. όχι όχι δεν έχω πρόβλημα.
κι από πάντα ψέματα έλεγα, δεν είναι τίποτα.

εντάξει?ωραία.άκου.
αν ανοίξουμε αυτήν την τρύπα στον τοίχο,και την κάνουμε τόσο μεγάλη που να χωράς ολόκληρος να περάσεις,θα την αγαπάς πιο πολύ και θα είναι δικιά σου.μόνο δικιά σου.
αν ανοίξουμε αυτήν την τρύπα στον τοίχο,και την κάνουμε τόσο μεγάλη που να χωράς ολόκληρος να περάσεις,δεν θα την αγαπάς,θα ψάξεις μια άλλη μικρή τρύπα,να την φτιάξεις εσύ και να πάρει με τον καιρό το σχήμα σου.και όταν γίνει τόσο μεγάλη που να χωράς ολόκληρος να περάσεις,θα την αγαπάς πολύ και θα είναι δικιά σου.μόνο δικιά σου.


δεν θέλω κάτι να πω

μερικές φορές μπερδεύομαι και δεν μετράω λέξεις αλλά συλλαβές.είναι το ίδιο, που δεν μετράω ανθρώπους αλλά καταστάσεις.

14 Νοε 2011

14.11

με είδες να πονάω και να λέω πως είμαι καλά.σε τράβηξα να φύγουμε γιατί δεν άντεχα να βλέπω..και σε είδα να πονάς ενώ έλεγες πως είσαι καλά.

(και δεν έχω τίποτα χειρότερο απ' το 
να μην έχει λέξεις και κινήσεις,
να τις ζεί μόνο για μένα.)

σε είδα να πέφτεις στο πάτωμα και να κρυώνεις κι ύστερα να κλαίς και ήρθα,να σου πω πως έτσι με βοήθησες,και μ' άφησες να βγώ ακάλυπτη μπροστά σου,να σ' αγγίξω.
και δεν έχω τίποτα χειρότερο,να το θυμάσαι,να τους το πεις αν τους δεις...
κι αν δεν σ' ακούσουν μη λυπάσαι.. λυπήθηκα εγώ,
λυπήθηκα μέρες και νύχτες μα είναι εντάξει..

13 Νοε 2011

Ερώτηση-Απάντηση

E: διάλεξε δύο λέξεις
A: εσένα,εδώ
E: ένα χρώμα;
A: αυτό που έχουμε μαζί
E: και μια μέρα;
A: τότε που..βασικά όχι,δεν ξέρω
E: πρέπει να πεις μία
A: δεν ξέρω,είναι πολλές
E: πές μια στιγμή τότε
A: όταν είμαστε στον ήλιο
E: πώς με θυμάσαι;
A: δίπλα μου..και-
E: και;
A: και χθες άκουσα μια ιστορία που μου θύμησε εσένα αν και δεν τη θυμάμαι καλά
E: πες μου
A: ήταν λέει μια γυναίκα..ένα βράδυ εμφανίστηκε μπροστά της η ζωή και κρατούσε στο ένα χέρι την αγάπη και στο άλλο την ελευθερία.της είπε να διαλέξει τι θέλει απ' τα δύο.και η γυναίκα διάλεξε την ελευθερία
E: για αυτό σου θυμίζει εμένα;
A: όχι,ύστερα έλεγε ''ακουσα τη γυναίκα να γελάει στον ύπνο της''




E: τι;
Α: δεν ξέρω.. είναι που κάνουν πάντα το ίδιο λάθος....

7 Νοε 2011

ετεροχρονισμένο

(06.10.11)

Περνάει ο καιρός και λένε πως ο καλύτερος τρόπος να σταματήσεις έναν πόλεμο είναι να τον χάσεις.
Κουράζεσαι πια,
και πάει καιρός που έδωσες οτι είχε απομείνει από σένα.

Αλλάζεις,φοβάσαι και φτάνεις να μην θέλεις τον εαυτό σου,θυμώνεις και υποστηρίζεις λόγια που δεν ήθελες να ακούσεις.Χάνεσαι και ψάχνεις μα παραιτείσαι γρήγορα,μάταια,δίχως αποτέλεσμα.
Ξεκινάμε μαζί, ύστερα τρέχεις κι όταν σταματάς δεν είμαι δίπλα.
Κι εσύ κουράστηκες να τρέχεις..

5 Νοε 2011

έχω να σε δω μόνο 2 μέρες εντωμεταξύ

νιώθω καλά και βρίσκω τον παλιό μου εαυτό.εμ,αυτό κάνεις κυρίως.α!και επίσης χαίρομαι που αυτά που περιμένεις είναι αυτά που έχω να τα δώσω και που δεν με πιέζεις.μ' αρέσει που πιστεύεις λάθος πράγματα για μένα, γιατί κάποτε ήταν σωστά και εντάξει,αυτό.απλώς μου έκανε εντύπωση που μου έλειψες λίγο και χαίρομαι που δεν θα το διαβάσεις.
(αναρρωτιέμαι γιατί το ανεβάζω)

4 Νοε 2011

μαύρα χέρια

(06.10.11)
μέσα μου ζει ένας άλλος.
δυσκολεύεται να ακολουθήσει το ρυθμό της αναπνοής μου 
και περιμένει τη μέρα που θα την κανονίζει εκείνος

όταν καίγεται το δέρμα που μας χωρίζει,κρατάει τις στάχτες και διώχνει τη μυρωδιά.
κι εγώ θυμώνω μαζί του,δεν τον ακούω,τον πληγώνω νομίζω,γι' αυτό μ' αγαπάει έτσι.
γιατί όταν φοβάμαι βγαίνει απ' το σώμα μου και μ' αγκαλιάζει,μαύρα χέρια,όπως κανείς.
δεν πιστεύει κι ας παλεύει για πόρτες,βρίσκει παράθυρα μα δεν του αρκούν.
θα περιμένει..

με βάζει για ύπνο,μου κρατάει το χέρι.
ξυπνάω το βράδυ και φαίνονται τα μάτια του ανοιχτά στο σκοτάδι.
μου λέει πως ήταν πάντα εδώ,πως λυπάται που δεν μου φτάνει μόνο εκείνος.
του λέω πως δεν χρειάζομαι κανέναν άλλο,μα ξέρει 
πως θα τον αφήσω,πως θα γυρίζω μόνο όταν πονάω..
τον αγαπάω.γιατί ζεί δίπλα στην καρδιά μου και ποτέ δεν της έκανε κακό 
για να αναπνέει στη θέση μου..

3 Νοε 2011

η περίληψη του Βασίλη στα γαλλικά

 (18.10.11)
*σε συνεγρασία με το κατερζούλι:)

Ο συγγραφέας πραγματεύεται το ιδιάζων θέμα της γλωσσικής ένδειας. Στα πλαίσια της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας, που μαστίζεται από κίβδηλα πρότυπα επιτυδευμένης ευτυχίας και επικοινωνίας βρίθει από έλλειψη δημιουργικότητας. Συχνά παρατηρείται η περιστασιακή εμφάνιση τα λόγια σου σ' έφεραν κοντά μου πίσω απ' τα βουνά. Βρέχει και εγώ σε ψάχνω στους υπονόμους μ' ένα κίτρινο ποδήλατο χωρίς ρόδες.. κόκκινες λάσπες με συνοδεύουν μα εσύ δεν είσαι πουθενά, παρα μονάχα μέσα στης λήθης το γέλιο.
Μυρίζω την ανάσα σου στον αέρα που φυσάει. Ακούω τα βήματα και ψάχνω τους λόγους που δεν είναι δικά σου. Μετράω στο χώμα τις πατημασιές και λείπουν δύο ή απλά δεν ξέρω να μετράω. Γουργουρίζει η κοιλιά μου και εσύ δεν είσαι εδώ να πατήσεις το off. Βγαίνω απ' το μαύρο και φτάνω στο μπλε σκέτο. Σιδέρωσα το αερόστατο και τώρα μπορώ να πετάξω για να σε φτάσω. Φωτίζεις μακριά και με τυφλώνεις. Είσαι το τέρμα μου.