28 Μαΐ 2013

εγώ&εγώ

να πνιγούμε μαζί,εγώ κι εσύ.
εγώ μαζί με σένα.
τώρα που γίναμε αίσθηση μαζί.
τώρα που δε μου αρκείς.
τώρα που σε σκέφτομαι πιο λίγο
και σαγαπώ σκέτο.
να πνιγούμε μαζί,
εγώ κι εσύ.
γιατί εσένα δε θέλω να σε προδώσω.

24 Μαΐ 2013

the boy







                                                                με παγωμένα χέρια 
                                    να μη με πιάνεις ποτέ.

 



αποσπάσματα








το μέσα μου ξύπνησε και κάνει φασαρία.
κατέβηκε στη κουζίνα να φάει τα χέρια μου.

μην έρθεις τώρα.

θα τις πνίξω τις αλήθειες μου μια μέρα,
γιατί ήταν ψέματα και με κορόιδεψαν.








15 Μαΐ 2013

______γίνε φωτιά.


καπνίζεις.
κι εγώ σε κοιτάζω,
κι ύστερα κάνω πως δε σε κοιτάζω.
θα ρθει η μέρα
και θα ρθουν μέρες,
που θα λυπάσαι και θα σε νοιάζει.
θα έρθεις
και δε θα μοιάζουμε 
και θα ρθουν μέρες,
να νιώθεις τα χέρια μου παντού.
στα ξένα βλέμματα και μη.
ζήσαμε χωριστά,
στη μαζί εποχή μας.
και ζούμε πληγωμένοι 
από τυχαίους-
(για την ηδονή της πληγής,
μη το σκέφτεσαι.)
γίνε η μουσική εκείνη,
που με κάνει να σε ψάχνω στους δρόμους,
γίνε φόβος
και πληγή.
γίνε______

 

12 Μαΐ 2013

115μ.

σε αυτά που βλέπω τις νύχτες,
και σε εκείνα που σκορπίζω τις μέρες μου,
τελευταία,
άνθρωποι που με τρομάζουν,κλέβουν τη φωνή μου με φιλιά.
φεύγω και γυρίζω αλλού,σε οικεία και σε κείνα.
κι ύστερα φεύγω και γυρίζω,
σκοτεινές σειρήνες,μυρίζω το δέρμα σου.
σε βρίσκω,σε χάνω και τίποτα.
σε έχω,
και θέλω κι απέχω.
θυμάσαι τι μας έκανε να νιώθουμε;





(να περπατάς στους δρόμους,ξένους δρόμους,
με καμένα χέρια,ξεχασμένα μάτια σε μάτια,πλακάκια.
να πατάς τα κενά και τις γραμμές,
να μου αγγίζεις τις πληγές με σίγουρα δάχτυλα
και να μου φιλάς το σβέρκο με στόμα από φωτιά,
το σώμα μου να σ' ηρεμεί.)

2 Μαΐ 2013

αν μπορούσα να βρω τις λέξεις και αν στο σ' αγαπώ υπολόγιζα την καταστροφή.

έτσι κι αλλιώς απ' όλους νωρίς έφευγα ή φεύγανε
κι αφού δεν θυμάμαι τι να σκεφτώ για να ηρεμήσω
κι ύστερα γιατί το σώμα μου μένει σταθερό αφού όλα μέσα βυθίζονται.
έτσι κι αλλιώς,δε θυμίζει εσένα ούτε μυρίζει σαν εσένα
κι αφού εγώ είμαι και ξέρω πως να παριστάνω πως με νοιάζει όσο το θυμάμαι
κι ύστερα γιατί εσύ,απ' όλους σαν να είδες ό,τι βλέπω,
κι ύστερα πάντα  με νοιάζει πιο πολύ απ' οτι,
και φτάνει μέσα κι οι ιστορίες μου μπερδεύονται,
τα τρία επίπεδα της αλήθειας μου τυλίγονται πάλι,
και δεν ξέρω.
τα ψέματα που πιστεύεις δεν είναι ψέματα έτσι κι αλλιώς.
θα σε προδώσω για ένα φιλί.

να γράψεις με μολύβι
όταν μου πεις το
δεν αντέχω που εννοείς.
τα γράμματα φαίνονται
πάντα πιο όμορφα έτσι.