απλώς,
για μένα είσαι κάτι άλλο.
είσαι,να μου θυμίζεις,
πως ήμουν και πως είμαι,πώς είμαι και πώς ήμουν,την αίσθηση της αγάπης που μένει,πόσο δεν μοιάζουμε,πόσο είμαστε ίδιοι,πόσο ο καθένας αλλάζει,πως εγώ αλλάζω,πως πάντα αλλάζω μαζί σου,πως με καταφέρνεις με τον τρόπο σου,πως κανείς δεν έχει πιο ευγενικό τρόπο
είσαι, να με βοηθάς να σκεφτώ,
γιατί γίνονται έτσι,τι φταίει,τι είναι άδικο,ποιόν πλήγωσα και το αφήνω να φύγει,για ποιόν δεν κατάλαβα τίποτα,γιατί φέρομαι άσχημα σε σένα ώρες ώρες
είσαι, να με κάνεις κάθε μέρα καλύτερη,
γιατί ξέρεις να δίνεις ευκαιρίες,γιατί ξέρεις να δίνεις υποσχέσεις και να τις κρατάς,αφού μπορείς να αγαπάς όπως ξέρω να καταλαβαίνω την αγάπη,απλά έτσι χωρίς λόγο και προσπάθεια,γιατί με κάνεις να δέχομαι,γιατί σκέφτομαι πριν μιλήσω,γιατί μπορώ να δω τα κίνητρα σου
είσαι να είσαι.
αυτό είσαι..είσαι πάντα.
όταν λείπω,όταν νιώθω σαν κόμπος που αναπνέει,όταν κλαίω,όταν ζηλέυω,όταν πρέπει να κλείσω τα συναισθήματα μου σε μαύρα κουτιά,όταν κρατιέμαι δύσκολα,όταν θέλω και θέλω και θέλω και δεν μπορώ,όταν δεν αξίζω,όταν μου λείπει αυτό το πορτοκαλί που ένιωθα παλιά
είσαι,
όταν σε αφήνω να πλησιάσεις,
είσαι πάντα εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου