δ.μ.α.

δυσκολεύομαι να κοιμηθώ,στο κεφάλι μου γυρίζουν ακατανόητα πράγματα.

όταν τα καταφέρνω βλέπω περίεργα όνειρα και ξυπνάω με έναν ανεξήγητο πόνο στα χέρια.

από την άλλη είσαι εσύ,που φοβάμαι να γράψω για σένα..(:

κι όλο μου λένε να μην πιστεύω σε κανέναν..!δεν παίζει να έχω ακούσει κάτι πιο λάθος.

Ξέρω γιατί τα πράγματα γίνονται έτσι,και χαίρομαι τόσο,ακόμη κι αν πονέσω λίγο τώρα.δεν πειράζει,ας μην κοιμάμαι,σηκώνομαι το βράδυ και περπατάω χωρίς παπούτσια στο κρύο πάτωμα,σκέφτομαι λίγο εσένα,με την ψευδαίσθηση της ελεύθεριας της σκέψης,γυρίζω στο κρεβάτι και ύστερα, σχεδόν κοιμησμένη ακούω τη διπλανή που κλειδώνει την πόρτα της..Σηκώνομαι ύστερα νωρίς για να απασχολήσω τον εαυτό μου,και κάνω πράγματα κυρίως για να κουραστώ..αλλά μ' αρέσει,ειδικά το πρωινό λεωφορίο που δεν έχει κόσμο..

Γιατί είναι ωραίο να ξεδένεις τον εαυτό σου,κι εγώ άργησα πολύ να το μάθω.