αν διαβάζεις αυτό μάλλον με ερωτεύτηκες κι εσύ

στα πλαίσια του αδύνατου
και στα σύνορα του ανούσιου,
περιπλάνιομαστε άκαμπτοι ή μαγκωμένοι
ξύπνησα αργά στα μπερδεμένα μου σεντόνια
και βρήκα τρίχες απ τα δικά σου μαλλιά,
ενώθηκαν τα γυμνά μου πόδια με το πάτωμα
τα μάγουλα σου ήταν κόκκινα
το πρόσωπο σου γινόταν προσωπικό 
όταν πλησίαζες το δέρμα μου
μία κλωστή μας χώρισε απ το αδύνατο
γίναμε μια μάζα ζεστή, 
εκπνέαμε αέρα και καπνό
από κάθε μπλεγμένη τομή μας.
κι ήσουν εσύ
κι ήμουν εγώ,
ανακατεύτηκα σε όνειρα μακρινά 
και αγγίγματα μιας ουτοπίας σκοτεινής
το σπίτι μου μύρισε καλοκαίρι
και ήθελα να κυλιστούμε στη γυμνή μας
ειλικρίνεια
μέχρι τη μέρα που ο χρόνος θα έχει 
μια καλύτερη θέση σε αυτόν τον κόσμο
τα σταθερά μέσα μου
ανακατεύονται σε χάος
κι οι ευθύνες μου λιώνουν
σε έναν ύπνο βαθύ και μαγικό.
κοίταζα το στόμα σου μισάνοιχτο
και το σώμα μου ξυπνούσε εκεί 
που δεν πεθαίνουν άδικα οι άνθρωποι.
δε σου είπα καληνύχτα
δε σου είπα καλημέρα,
είδα τα μάτια σου μαύρα
είδα τον κόσμο που με γέλασε μέσα τους
μια κλωστή μας χώρισε απ το αδύνατο,