10 Δεκ 2015

εγώ και το ταβάνι στριμωγμένοι στο πάτωμα

ξέπλυνα με κρύο νερό την πίσσα απ τα μαλλιά μου
πάγωσε η πίσω μεριά των ματιών 
σκέπασα τα υπαρκτά σημάδια μιας δίψας
με το λιγότερο βρώμικο μαξιλάρι 
υπαρκτά σημάδια ύπαρξης
σε υπαρκτά μαξιλάρια πτώσης
ξέπλυνα με κρύο νερό την τρέλα απ το κεφάλι μου
αλλά κοκκίνισαν τα χέρια
κι όταν τελείωσε το τσιγάρο 
κάπνισα τα χέρια

1 σχόλιο: