4 Φεβ 2011

Μέσα στη σκόνη




( Αδυνατώ να γεμίσω,κι ας χωράω τα πάντα*
Με μία τρύπα να μεγαλώνει μέσα σου,πως να γεμίσεις(?)
Πέφτουν πολλά από 'κει,ξέρεις.. )

Ελλειψη χρωμάτων.           Μαύρο μόνο
Κι έτσι,
προτιμώ το σκοτάδι.
Μέσα στη σκόνη
Πολύ μακριά για να με φτάσεις.
Δέχομαι τη ζέστη γύρω απ το λαιμό μου
-ανακουφίζω την αδυναμία
Βουλιάζουν τα χέρια,
χάνονται,
παύουν να σκαλίζουν.
Κάψιμο
Ησυχία.
Υποχωρεί ο πόνος,
βυθίζομαι στον καπνό.
Πολύ μακριά για να φοβάμαι.
Σε καταστολή.


( Ο ήχος σου,
διέγερση.
Και αφού,
αγγίζεις τη φθορά μου,
μην χάνεις το σκοτάδι μου,
σε παρακαλώ.. )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου