Διαβάζοντας συνεχώς ανθρώπους να γράφουν για τις όμορφες και τις άσχημες στιγμές τους για τη χρονιά που φεύγει,σκεφτόμουν πως θα ήθελα να το κάνω κι εγώ.το σκεφτόμουν καιρό,άλλαζα γνώμες και ιδέες κάθε μέρα,δεν έβρισκα θέση,δεν μπορούσα να γράψω.θυμήθηκα το περσινό κείμενο,τέτοια μέρα,για τους ανθρώπους της ζωής μου.
σε μια γρήγορη σκέψη αποφάσισα πως,
απ' όσες μέρες πέρασα(ν),οι τελευταίες 364 ίσως μου ζητάνε κάτι,οπότε,
1.δύο πειρασμοί.παραβάσεις με την έλξη δισταγμών και τυχόν ματιών.
2.οι καινούριοι άνθρωποι.πάντα οι άνθρωποι.με διαφορετικούς τρόπους σκέψης,ιδέες,χρώματα,συμπεριφορές.οι πιθανοί συνδιασμοί για απρόσμενα αποτελέσματα.
3.ένα τέλος που άργησε.
4(klik).η μουσική. η δύναμη. οι συναυλίες(της χρονιάς) και οι αφίσες τους,
οι άνθρωποι.η μουσική κι όσα προέκυψαν,έτυχαν ή άλλαξαν μέσα μου.
5.οι πρόβες όλη τη χρονιά.η προσπάθεια και η κούραση για την παράσταση.οι σχέσεις μεταξύ μας,τα χαμόγελα,οι βιαστικές κινήσεις,το άγχος,τα λόγια.η παράσταση με τη χαρά της,μια "εκδρομή" που δεν ήθελα κι όλο γκρίνιαζα στους "συμμαθητές" μου,η συντονισμένη επανάληψη φράσεων με πρώτη ευκαιρία.ένα ενδιαφέρον ταξίδι κι ακόμα μία παράσταση.
6.οι μέρες το εαρινό εξάμηνο,στα γρασίδια,στη βιβλιοθήκη,στη λέσχη.
τα πορτοκάλια.οι όμορφες βόλτες με όμορφους ανθρώπους.οι τυχαίες συναντήσεις,
τα κομμάτια πίτσας,οι σοκολάτες μια στις τόσες.
7.εκείνος.
που άξιζε να μου αφήσει το σημάδι του.οι στιγμές μαζί του εδώ κι εκεί.
το νυσταγμένο φως,το πρόσωπο και τα δάχτυλα του.
8.τα βράδια.τα πάρτυ.οι άνθρωποι έξω.οι μπύρες,οι σκύλοι,τα αστέρια.
οι συναυλίες,εμείς να χορεύουμε σαν τρελοί,να γελάμε.
9.κάποιος που δεν ήξερα,απ' τα παλιά.
οι δικές μας στιγμές,τα δικά μας πράγματα,οι συζητήσεις,οι σκέψεις.τα θεμέλια.
μου και μας.
10.οι μόνο δικές μου στιγμές.οι κακές μου συνήθειες,ο έρωτας.
+2 φωτογραφίες που δεν έβγαλα ποτέ.
κόκκινες πόρτες,άσπρο,άσπρο.ελαφρύ κρύο.
όμορφες κινήσεις,χέρια,μάτια.άσπρο δέρμα.
πίσω πίσω,στις κόκκινες πόρτες,
έτσι τη θυμάμαι και την αγαπώ.
ησυχία.βήματα προσεχτικά-άσκοπο αυτό.
ασφάλεια έτσι κι αλλιώς.σκάλες,ήρεμα φώτα.
αδιέξοδο με την πρώτη ματιά,
λάθος εκτίμηση με τη δεύτερη.
πορτοκαλί φώτα σε ατέλειωτο μπλέ.
και θυμάμαι είχα βγάλει τα παπούτσια μου,
αναρωτιέμαι αν είχε κρύο.
και τελικά, για μένα ήταν μια αρχή, μια ελευθερία, ένας θάνατος φόβου.
σε μια γρήγορη σκέψη αποφάσισα πως,
απ' όσες μέρες πέρασα(ν),οι τελευταίες 364 ίσως μου ζητάνε κάτι,οπότε,
1.δύο πειρασμοί.παραβάσεις με την έλξη δισταγμών και τυχόν ματιών.
2.οι καινούριοι άνθρωποι.πάντα οι άνθρωποι.με διαφορετικούς τρόπους σκέψης,ιδέες,χρώματα,συμπεριφορές.οι πιθανοί συνδιασμοί για απρόσμενα αποτελέσματα.
3.ένα τέλος που άργησε.
4(klik).η μουσική. η δύναμη. οι συναυλίες(της χρονιάς) και οι αφίσες τους,
οι άνθρωποι.η μουσική κι όσα προέκυψαν,έτυχαν ή άλλαξαν μέσα μου.
5.οι πρόβες όλη τη χρονιά.η προσπάθεια και η κούραση για την παράσταση.οι σχέσεις μεταξύ μας,τα χαμόγελα,οι βιαστικές κινήσεις,το άγχος,τα λόγια.η παράσταση με τη χαρά της,μια "εκδρομή" που δεν ήθελα κι όλο γκρίνιαζα στους "συμμαθητές" μου,η συντονισμένη επανάληψη φράσεων με πρώτη ευκαιρία.ένα ενδιαφέρον ταξίδι κι ακόμα μία παράσταση.
6.οι μέρες το εαρινό εξάμηνο,στα γρασίδια,στη βιβλιοθήκη,στη λέσχη.
τα πορτοκάλια.οι όμορφες βόλτες με όμορφους ανθρώπους.οι τυχαίες συναντήσεις,
τα κομμάτια πίτσας,οι σοκολάτες μια στις τόσες.
7.εκείνος.
που άξιζε να μου αφήσει το σημάδι του.οι στιγμές μαζί του εδώ κι εκεί.
το νυσταγμένο φως,το πρόσωπο και τα δάχτυλα του.
8.τα βράδια.τα πάρτυ.οι άνθρωποι έξω.οι μπύρες,οι σκύλοι,τα αστέρια.
οι συναυλίες,εμείς να χορεύουμε σαν τρελοί,να γελάμε.
9.κάποιος που δεν ήξερα,απ' τα παλιά.
οι δικές μας στιγμές,τα δικά μας πράγματα,οι συζητήσεις,οι σκέψεις.τα θεμέλια.
μου και μας.
10.οι μόνο δικές μου στιγμές.οι κακές μου συνήθειες,ο έρωτας.
+2 φωτογραφίες που δεν έβγαλα ποτέ.
κόκκινες πόρτες,άσπρο,άσπρο.ελαφρύ κρύο.
όμορφες κινήσεις,χέρια,μάτια.άσπρο δέρμα.
πίσω πίσω,στις κόκκινες πόρτες,
έτσι τη θυμάμαι και την αγαπώ.
ησυχία.βήματα προσεχτικά-άσκοπο αυτό.
ασφάλεια έτσι κι αλλιώς.σκάλες,ήρεμα φώτα.
αδιέξοδο με την πρώτη ματιά,
λάθος εκτίμηση με τη δεύτερη.
πορτοκαλί φώτα σε ατέλειωτο μπλέ.
και θυμάμαι είχα βγάλει τα παπούτσια μου,
αναρωτιέμαι αν είχε κρύο.
και τελικά, για μένα ήταν μια αρχή, μια ελευθερία, ένας θάνατος φόβου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου