ποιά λέξη μου,εσύ..

είναι πολλά,γεμίζω το σπίτι σημειώσεις,

-η αγάπη μου δεν μπόρεσε να ζήσει μα δεν πέθανε..-

σαν να θέλω να πω τόσα,

κι ύστερα τίποτα  να μην λέγεται.

σαν να παραφέρομαι

ενώ οι λέξεις απλά αναφέρονται.

//είμαστε και είμαι,

δεν αντέχω και θέλω,γραμμές,δρόμοι,αντέχω,η φωνή μου,να κλάψω να αγγίξω,θέλω και μπορώ,θέλεις τον ίδιο άνθρωπο να λες πως αγαπάς;//

οι άνθρωποι,φωτογραφίες,στιγμές 

και χαμόγελα(το τίποτα,πάντα)

ένα κομμάτι χαρτί.

θέλω να μετρήσουμε τις μέρες,

ο πληθυντικός μου με μπερδεύει,

ζητάει να με πείσει πως τον εννοώ..

να μετρήσουμε τις μέρες πάντως,να τις καταλάβουμε,να μην με φοβίζει η αρχή 

να ξέρω το τέλος.

ή να με φοβίζει δυο φορές για να έχω 

να δώσω και σε σένα..

όλο με ακούς,

και με πιστεύεις.

μα δεν μιλάω.

θα κάνω άσχημα πράγματα σε μένα και σε σένα.