17 Ιαν 2012

to let myself go

I.εμένα μ' αρέσει αυτό που έχουμε εμείς (με στεναχώρησαν σήμερα) πάντως.. 
γιατί είναι κάτι,αλήθεια..

II.οι άνθρωποι χρειάζονται καιρό 
για να ξεκολλήσουν απ' το ένα μέρος 
(σε μυαλό και καρδία) 
μέσα μας και να πάνε στο άλλο,
χρειάζονται καιρό για να γίνουν κάτι, 
να έχουν δικό τους χρώμα,δικό τους εαυτό μας,κινήσεις,λέξεις
κι αν μέσα μου το χρειάζομαι,κρατιέμαι για να μη με πουλήσω έτσι..
έτσι άσχημα,βιαστικά και χωρίς λόγο.

γιατί..
δεν ξέρω,έχει κάτι ζεστό..

III.και ίσως το λάθος βρίσκεται στην καλύτερη εκδοχή των ανθρώπων
αλλά δεν με νοιάζει.
υπήρξαν στιγμές που μοιάζαμε
οπότε θα σε σχεδοναγαπώ μέχρι να σε μάθω..

IV.μου τη σπάει αυτό που κάνουν!
και που θα τα καταφέρουν στο τέλος.

1 σχόλιο:

  1. "VII.

    Στόν Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
    Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στή θάλασσα

    Μέ κρεβάτι μεγάλο καί πόρτα μικρή
    Έχω ρίξει μές στ’άπατα μιάν ηχώ
    Νά κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ

    Νά σέ βλέπω μισή να περνάς στό νερό
    και μισή να σε κλαίω μές στόν Παράδειο."

    ΑπάντησηΔιαγραφή