χτύπησε το τηλέφωνο.με ρώτησε αν πήρα το μήνυμα,της είπα ναι και πως βάζω παπούτσια.κλείσαμε,έσβησα τα φώτα γρήγορα,κλείδωσα και έφυγα.Έξω έκανε πάρα πολύ κρύο και χιόνιζε(!)
«σαν να φεύγουν κομμάτια από σύννεφα».
Δεν θυμάμαι τι ακριβώς σκεφτόμουν στο δρόμο,περπατούσα γρήγορα πάντως και πήγα ασυναίσθητα από άλλο δρόμο,αλλά έφτασα πολύ εύκολα.έκανα δύο φορές το γύρο για να τους βρω,καθόταν δίπλα στο παράθυρο.Αγχώθηκα λίγο γιατί συνειδητοποίησα οτι δεν πρέπει να φοβηθώ αλλά να σου μιλήσω,με τρόμαξε το απότομο τώρα.της είπα πως δεν σε βρήκα,μου είπε που κάθεσαι,ήθελα να φύγω νομίζω.
{το γράμμα Α μόνο για σήμερα θα είναι για τους Ανθρώπους.
γιατί είναι πολλοί και όμορφοι.
έξυπνοι.
σίγουρα έξυπνοι,
ο καθένας με διαφορετικό τρόπο αλλά αρκετά ώστε να προχωρήσουν τη σκέψη σου,αρκετά ώστε να μην μπορείς να τους καταλάβεις αφού τους κοίταζες όπως είχες συνηθίσει με όλους τους προηγούμενους,και είχε πιάσει.
είναι περίεργοι ή διαφορετικοί αλλά και το γράμμα Α για την Αγάπη,μπορείς να τους το δώσεις.
πιστεύουν πράγματα που δεν σου είχαν περάσει καν απ' το μυαλό και έχουν δίκιο!
ξέρουν να σου εξηγήσουν,να σου μάθουν και έχουν όλοι,
κάτι να σου δώσουν-που αν δώσεις σημασία θα έχει και χρώμα.}
αγκαλιαστήκαμε,σου είπα γειά και έφυγα.εσύ πήγες απ' την άλλη.Χαμογέλασα νομίζω και ένιωσα πολύ καλύτερα,μία ανακούφιση.Μπήκα πάλι μέσα,ήθελα να περπατάω αργά για να μην κάνω θόρυβο αλλά δεν νομίζω να το έκανα τελικά.πήγα και έκατσα δίπλα τους,μετά από λίγο φύγαμε και τους είπα τι έγινε.Χιόνιζε ακόμη,και εκείνοι έκαναν βλακείες με το χιόνι που ήταν πάνω στα αυτοκίνητα,εγώ νομίζω κρύωνα-δηλαδή σίγουρα κρύωνα- και τους έλεγα να σταματήσουν,αλλά δεν το εννοούσα ακριβώς.μου άρεσε που ήταν χαρούμενοι και που ήμασταν μαζί και που σου είχα μιλήσει και ήσουν εντάξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου