28 Οκτ 2012

δυνητικά.

μία νύχτα-
ηρεμία και στιγμιαία λάμψη,να σκοτεινιάσουν μέσα όλα,
ζωές,απωθημένα,αρθρώσεις,σχήματα-μαύρο.
να πάψουν όλα,να μη φτάσει αίμα.
συνείδηση σε καίει και ξυπνάς,
παλινδρόμηση.
αναπνοή,νόηση,
συναίσθηση έλξης,σε ακολουθία.
υπάρχουν σημάδια αναγνώρισης-χτες συναινούσα σε πόνο γνωριμίας
αγχώδης πρόληψη κι επιθυμία που μουδιάζει τα γύρω.

μία νύχτα μετά-
τα χέρια μου παίρνουν μορφή.
πάλι χρειάζομαι λέξεις.
υπάρχουν άνθρωποι που σε κάνουν να γελάς,
κι άλλοι που φέρνουν ασφάλεια,
υπάρχουν εκείνοι που συνδέονται,σε συνδέουν στη ζωή
ή σε ελευθερώνουν.
άνθρωποι που έρχονται και τους αγαπάς αβίαστα.
άλλοι πάλι που σε γεμίζουν χρώματα και φως.
κάποιους που ζητάς,κάποιους που χαζεύεις.
μα υπάρχουν κι εκείνοι που
επιδρούν σαν εισπνοή αιθέρα στο σώμα,
στα υπόλοιπα κάψιμο και ζωτική σημασία.
εκείνοι που σε διχάζουν και νεκρώνουν,
εκείνοι που σε κάνουν να μιλάς για θάνατο.

μία επόμενη νύχτα-
πάλι δεν θα πω τη λέξη,
σ' ολόκληρη πτώση δεν βγήκε,
στη σύγκρουση, μου ξεφύγαν συνειρμοί.
διπλή υπόσταση,διπλοί μου ρόλοι,
κοινή απόσταση.
κοινά κενά και διακοπή μου.
σε απορροφώ και πνίγομαι.
σε απορροφώ και θυμήσεις επανέρχονται,
μνήμες το βάρος
σε απλή επίγνωση.

1 σχόλιο: